Chcę być dawną sobą

Mam 17 lat rok temu wyjechałam do większego miasta by kontynuować średnią szkołę muzyczną.Początki były trudne to jednak jest nieuniknione ale zdążylam się z tym oswoić. Zawsze byłam dusza towarzystwa , zabawna , smiałam się , nie miałam problemów z nawiązywaniem nowych znajomości , przychodziło mi to z łatwością.Niedawno uswiadomiłam sobie że zaszła we mnie ogromna zmiana , nie udzielałam się za duzo towarzysko , przestałam patrzeć na wszystko pozytywnie , przyczyna jest jasna próbowałam się upodobnić do dziewczyn chodzących w najmodniejszych ciuchach po szkole ale mi się to nie udawało, może się już w tym pogubiłam , znajomi od początku nie przywiązywali do mnie zbytniej uwagi, byli , odeszli .Zastanawia mnie to czemu tylu ludzi zwierzało mi się a później tak olało ? Zależało mi ,starałam się wypruwałam flaki by jakoś pomóc.Zauwazyłam że te najbardziej rozchwytywane przez towarzystwo dziewczyny lecą na takie które się najbardziej wyrózniają w tym fałszywym tłumie .Samoocena mi spadła najniżej jak tylko jest to mozliwe , gdy o tym myslę dostaję histeri i nie mogę się opanować , tak jest co wieczór i przy kazdej okazji kiedy wyczuję samotność , jest mi bardzo źle z tym, mimo że otacza mnie duża ilość przyjaciół ,ale co mi z tego skoro oni sa daleko odemnie a nie będą czekać tygodniami na mnie az wrócę , żyją swoim zyciem , czuję że oddalam się od wszystkiego , w mojej głowie plączą sie dziwne mysli , coraz częściej odmawiam spotkań ze znajomymi a gdy już jestem w większym towarzystwie jestem cicha, ale nie dokońca i jak to mówią '' zyję w swoim świecie '' . Czy powinnam się leczyć u psychologa ?

Dodam równiez że mam fobie na punkcie tego co pomyslą sobie o mnie ludzie

jestem troche starsza od ciebie ale mam podobny problem, przeprowadzka do wiekszego miasta, w szkole sami "dziani" ludzie, najnowsze gadzety, wlasne piekne samochody, najmodniejsze ciuchy.. z nikim nie moge sie dogadac, czuje sie mniej wartosciowa niż oni przez to ze nie mam tyle pieniedzy (wiem ze to glupie).. siedze ciagle w domu i wspominam jak to bylo fajnie gdy jeszcze mialam sporo znajomych, chodzilam na imprezy itd. teraz to nawet z lozka mi sie nie chce wylazic a kontakty z ludzmi to jakis koszmar