Życie lesbijki z dzieckiem

Jestem lesbijką. Moja partnerka ma 26 lat i 6letniego syna. Powiedziała mi że bycie w związku z mężczyzną to najgorsze co mogło ją spotkać. Po prostu nie kochała tego chłopaka, a on jak przyszło co do czego to też nie chciał dziecka. Jedyne co ma od niego to alimenty. Nic, więcej dziecko nosi jej nazwisko. Problem polega na tym że dużo łatwiej dwie kobiety wychowałyby małą dziewczynke, to jest chłopiec który potrzebuje męskiego wzorca. A tutaj nie ma ojca, ma dwie matki. Zarówno do mnie jak i do niej mówi mamo. W dodatku jej rodzice są chyba chorzy psychicznie bo nie akceptowali jej pierwszego chłopaka, a teraz nie akceptują mnie, jej pierwszej dziewczyny i poważnego związku.

A Ty chcesz się związać z jej rodzicami czy z nią? Nie zważaj na nich, dla nich to ciężka sytuacja i być może nigdy tego nie zaakceptują. Może masz brata, albo Twoja dziewczyna ma? On mógłby być wzorcem dla syna.

Ja mam braci ale oni nie akceptują homoseksualizmu. Po prostu mam z nimi mały kontakt od chwili gdy dowiedzieli się o mojej orientacji. Co do braci mojej dziewczyny to ona ma również dwóch braci, jeden ma ustabilizowane życie, żona,syn,córka. Drugi prawdopodobnie jest bezpłodny, miał żone, rozwodnik i też jest przeciwko nam, uważa że pary homoseksualne nie powinny wychowywać dzieci i chyba zabrałby jej prawa rodzicielskie jakby mógł.

Nie przejmujcie się, dziecku nawet bez ojca nic nie będzie. Zyczę wam wszystkiego dobrego!

! do pieca !

nie przejmuj sie, i to super że mówi do was "mamo" :) powodzenia, a wzorce męskie będzie miał, przecież ktoś z rodziny jest mężczyzna, albo w szkole, wszędzie, dacie sobie radę

Nie. Nie będzie miało wzorców męskich i nigdy nie będzie to wychowanie normalne. Pierwsze sygnały masz już teraz gdy dziecko do dwóch kobiet mówi "mamo". Jestem głęboko przekonany, że psychika takiego dziecka zostanie wykrzywiona.