Czuję się bardzo osamotniona..

Witam, mam 20 lat. Kilka miesięcy temu musiałam wyjechać za granicę bo w domu się nie przelewało. Pojechałam tam do mojego przyjeciela. Razem ze mną pojechała koleżanka, ale ona mieszka gdzieś indziej. Problem w tym, że czuję się bardzo samotna. W Polsce miałam dużo przyjaciół, ciągle gdzieś wychodziłam, spotykałam się z kimś. Tu wieczory spędzam samotnie, czasami tylko wieczorami przychodzi do mnie kumpel (mieszkamy w jednym domu) żeby pogadać, a tak siedzę sama. Raz na jakiś czas spotykam się z przyjaciółką, ale niezbyt często, bo dniami pracuję. Mam wrażenie, że życie toczy się obok mnie. Większość moich koleżanek wyszła już za mąż, albo studiuje. Ja czuję, że czas przecieka mi przez palce, ucieka mi młodość. Nie mam tu nikogo z rodziny, czuję się bardzo samotna i niekochana. Z nikim nie spotykam się (chodzi o randki itd), gdyż wszyscy mówią mi, że nie warto tu ludziom ufać. Bardzo chciałabym żeby ktoś mnie pokochał, może wtedy nie miałabym poczucia pustki i ten ktoś nadałby sens mojemu życiu. Z drugiej strony nie wierzę już, że czeka gdzieś na mnie druga połówka, gdyż tak jak pisałam większość moich koleżanek już wyszła, lub zamierza w najbliższym czasie wyjść za mąż. Czuję się beznadziejnie. Jeżeli możecie mi jakoś doradzić lub macie podobny problem to piszcie... serdecznie pozdrawiam

jezeli sama nie nadasz sensu swojemu zyciu to nikt tego za ciebie nie zrobi. przestan jeczec. serdecznie pozdrawiam

Dziewczyno, czy Ty nie masz żadnych zainteresowań?? Zajmij się czymś po pracy. Może fotografia lub coś innego?? Masz przecież dopiero 20 lat :o Mając tyle lat miałem głowę pełną pomysłów ,swoje zainteresowania i jakoś nigdy po pracy się nie nudziłem. Czekając na księcia na białym koniu krzywdzisz samą siebie. Rusz się i żyj.

A gdzie jesteś? Poszukaj tam jakichś polaków.... Widzisz a ja jestem samotna w tlumie.... Dobrze, że mam niemowlaka 4 miesięcznego i sobie do niego pogadam bo bym języka zapomniała... Z mężem nie porozmawiam, bo on wiecznie zmęczony.... Jak zaczynam rozmowę to jest tylko daj mi spokoj, jestem zmęczony pogadamy jutro.... To dopiero ból. Koleżanek też nie mam, bo mam dziecko i nie wychodze już z domu do barów.... I widzisz. Nawet nie mam z kim popisać

Znalazłam swoją pasję, dopiero co- będę tu pisać. Życie nabrało kolorów!