Wychowywali mnie dwaj ojcowie i miałem szczęśliwe dzieciństwo.

Moja mama zmarła na raka 21 lat temu, zostaliśmy z tatą sami, pomagała nam wtedy babcia. Gdy byłem w przedszkolu, to zaczął do nas przychodzić nowy kolega taty, którego poznał w nowej pracy. Pamiętam, że bawiliśmy się bardzo fajnie, mam same dobre wspomnienia z tego okresu. Potem jednak tata dostał propozycję wyjazdu zagranicznego do Australii, na pół roku, wujek Piotrek z nami nie poleciał, zajmowała się mną w Australii niania, nawet ją lubiłem, ale nudziło mi się z nią. Potem tata postanowił, że zostaniemy tu na stałe, po 3 miesiącach przyleciał do nas wujek Piotrek i znowu było wspaniale. Jak miałem około 10 lat, to tata przeprowadził ze mną rozmowę, wytłumaczył kim jest dla niego Piotrek. Niedługo po tym do Piotrka też zacząłem mówić "tato". Przez lata układało się wyjątkowo, wiadomo czasami były konflikty, ale ogólnie wspominam swój dom rodzinny bardzo dobrze. Dzisiaj mam 24 lata, kończę studia, a potem planujemy ślub z moją narzeczoną, potem może nawet postaramy się o wnuki dla moich 2 wspaniałych ojców.

Pewna Pani z pewną Panią miały sobie Krzysia, Pokochały Go ogromnie Krzysiu, dawaj pysia...! A że panie się kochały, amorami zajmowały, mały Krzysio w czasie nudów ujrzał mnóstwo damskich ”cudów”. Wyrósł Krzysio wyzwolony, z matek piersi wykarmiony, wszedł w dorosłe, swoje życie o miłości marząc skrycie. Spotkał chłopca prześlicznego, którego adoptował Pan pEdzio, tak się w sobie zakochali, że rodzinkę zmontowali. Chcieli bardzo mieć potomstwo, lecz natura to co dała, nijak im nie zapewniała, Bo to taka durna bajka, że Krzyś z żoną mają... jajka!

I to jest zupełnie normalne aczkolwiek nie mogące pomieścić się w głowkach wielu Polaków Ale przyjdzie i na to czas Pozdrawiam

i!