rzeczywistość

Lubię takie słowo jak rzeczywistość. Uważam, że nie powinno być ono przykre. Oglądam informacje. Dlaczego? bo szukam w nich nadziei. Czekam aż w relacji na gruncie politycznym usłyszę coś, co w końcu pozwoli mi uwierzyć, że nasze pokolenie ma jeszcze na coś szansę. Skończyłam szkołę. Chciałam iść na studia ale cóż mi po chęciach? Znów dopadła mnie rzeczywistość. „Trudna sytuacja o której tyle słyszymy oznacza dla mnie nic innego jak bezrobocie. Realia sprowadzają mnie na ziemię. A przecież nie miałam, aż tak wybujałych marzeń: iść na studia, znaleźć dobrą pracę w której bym się spełniała. Chciałam się rozwijać, nadal chcę. Ale kiedy będzie ku temu okazja? „dzisiejsze czasy zapewniły mi, że bez majętnych rodziców, którzy pomogą mi na starcie nie osiągnę nic. Jestem zdolna. Chcę znaleźć pracę- wymagane doświadczenie. A czy ktoś mi odpowie skąd mogę je wziąć, jeżeli przy każdej kolejnej ofercie czytam o doświadczeniu koniecznym?

Mamy to samo, nie przejmuj się :)

i co dalej? gdzie tak zajdziemy?

?

Nie wiem, ja się stale dokształcam, próbuję się wkręcać gdzie się da, coś tam "kombinuję". W ostateczności wyjadę do Irlandii ;)