pytanie w związku z szpitalem psychiatrycznym

Cześć.:) po pierwsze przepraszam, jeśli umieściłam to w złym dziale (zaliczyłam to do zdrowia - psychicznego). Więc w poniedziałek będę musiała wyruszyć na Oddział Psychiatryczny dla dzieci i młodzieży. W związku z tym mam pytanie - jak myślicie (lub wiecie) - jeśli mam stwierdzoną przez psychiatrę fobię społeczną i szkolną (a idę na razie na 'kontrolę' dwutygodniową) jaka jest szansa na zatrzymanie mnie na dłużej (i na ile)? I następne - można mieć tam telefon? Pozdrawiam!xx Proszę o nie podszywanie się :)

nie znam sie , ale współczuję.. tylko w Polsce ludzi się daje do psychiatryka z byle powodu, za granicą to ostatecznosc. masz przejabany zyiorys, tzn zółte papiery, nie bedziesz mogła pracowac w wielu zawodach, ja z powodu że kiedys się leczyłam tylko rok najsłabszymi antydepresentami, miałam w sądzie sprawę o ograniczenie praw rodzicielskich nad dzieckiem.

Naprawdę? Kurcze, współczuje... Mam nadzieję, że udało się z korzyścią dla Ciebie. Niestety, rodzice mnie wysłali do kobietki (psychiatry właśnie), a ona kazała mi iść do owego szpitala... Mam jednak nadzieję,że nie będzie źle.xx

Ahaa, jeszcze jedno! W poniedziałek mam iść do owego szpitala. Dziś zaczęłam brać hormony (ginekolog mi dała, mam brać 12 dni, mam guza na jajniku i przez to okres już miesiąc). W każdym razie czy w ogóle psychiatryczny może mnie przyjąć (no,bo chyba hormonów nie można z niczym mieszać)? No i prawdopodobnie będę mieć operację w tym miesiącu (na jajnik właśnie), więc nie wiem czy powinni.

oni chyba bedą mieli w dupie, czy je mozna mieszac czy nie... sory za defetyzm, ale w tych szpitalach to sie widzi lekarza 3 minuty w tygodniu zab hormonalne tez moga spowodowac mase problemów psychicznych, moze to od tego wez coś do czytania, bo umrzesz z nudy

Byłam 2tyg w IPiNie w Warszawie na oddziale zamkniętym - telefony niektórzy mogli mieć (lżejsze przypadki), nie trzymali bez powodu (wyszłam zgodnie z planem), lekarze mili, gościa, który mnie prowadził widziałam na indywidualnej wizycie 0,5-2h dziennike) jedzenie do kitu (schudłam 4kg), ludzie przedziwni (od sympatycznych schizofreników po gościa w kaftanie, który rozwiązany po ustaniu leków potrafił się rzucić z pięściami:/) Koszmarnie się można wynudzić, spacery pod opieką pielęgniarzy o,5h dziennie i gapienie się w ściany. Warto wziąć książki. Dane związane z leczeniem psychicznym są poufne i nie ma czegoś takiego jak żółte papiery btw.....

i nie ograniczy nikt wladzy rodzicielskiej tylko z tego powodu, ze ktos kiedys sie leczyl :O