Zachowujemy się jak para a mimo to nie ma nic oficjalnego

Witam, chciałabym aby ktoś spojrzał na tę sytuację trzeźwym okiem. Spotykam się z mężczyzną Y od pół roku. Oboje jesteśmy na etapie, że kończymy już studia (informacja by nakreślić w jakim wieku mniej więcej jesteśmy). Zachowujemy się jak para, przytulamy, spędzamy czas, wychodzimy razem, oglądamy filmy, całujemy, przytulamy, uprawiamy seks, mamy wspólnych znajomych, generalnie uznają nas chyba za parę... Gdy jesteśmy razem to jest taki czuły, opiekuńczy, troskliwy. Problem jest tego typu, że Y nie chce się wiązać, a ja czuję że potrzebuję jakiejś deklaracji... Mówi na okrągło, że on się nie nadaje do związku, że jak będziemy oficjalną parą to wszystko się zepsuje i że tak jak jest teraz to mu to odpowiada. Mogłam się na to godzić z 3 miesiące temu, ale teraz czuję, że zaangażowałam się w tą relacją, że daje całą siebie, całe serce, wszystko. Sytuacja ta zaczyna mnie dołować i drażnić. Jak to Waszym zdaniem wygląda z boku? Czy ktoś był w podobnej sytuacji? Czy w ogóle mogę na stabilizację, czy Y jest wiecznym Piotrusiem Panem i niestety mogę o tym zapomnieć? :(

bądź z nim jeśli chcesz a na boku szukaj innego. Przecież nie jesteście parą

ja bylam w takiej sytuacji, u mnie to trwalo jakies dwa miesiace, potem sam stwierdzil, ze to dziecinada i zebysmy zaczeli zachowywac sie jak dorosli ludzie, ale uzywal dokladnie tych samych argumentow...ze cos sie popsuje, ze jak to nazwie to na pewno bedzie lipa itp. na razie jest ok :)