Boje sie śmierci mojej babci

Otóż mam 15 lat jestem chłopakiem. Boję sie smierci mojej babci , ma juz 64 lata jest slaba . Dziś na osobności powiedziała mi żebym nie zabłądził w życiu i żeby wiodło mi się dobrze .. w dodatku powiedziała ''Już nie długo odejdę'' -mówiąc to zdanie przytulila mnie . Szczerze - zachciało mi się mocno płakać , ale postanowiłem,że tego nie zrobię . Wychowywała mnie od urodzenia, strasznie mocno ją kocham i nie chcę żeby to co powiedziałą stalo się w rzeczywistością :( Chcialbym spedzic z nią jeszcze sporo czasu .. Jednakże cały czas obawiam się o jej odejście .. Co mam zrobić w takiej sytuacji?

ze dasz sobie rade :) ja tez bylam wychowywana przez babcie i wizja jej smierci byla moim najwiekszym koszmarem, bylam pewna ze zabije sie jezeli ona umrze... no i umarla... nie wtedy, juz doroslam, i przezylam (bo mam kogos kolo siebie) ale poki ona zyla ja nie pracowalam, zajmujac sie nia, zaluje, ze tak sie to potoczylo,zaluje, ze umierajac ona sie martwila o mnie bardziej niz ja o siebie.

Nic nie możesz zrobić, możesz jedynie być przy niej, wspierać ją i cieszyć się ostatnimi chwilami z nią. Powinieneś byc przy niej i dac jej odczuć,że jest kochana, ale nie płacz przy niej, żeby jej nie było jeszcze bardziej przykro, w końcu wie, że Cię zostawi, a Ty będziesz bez niej, wiec nie utrudniaj jej tego.

moja ukochana babcia ktora nas praktycznie wychowala umarla ponad rok temu. kochalalam i kocham ja z calego serca dalej, zawsze byla pelna zycia, wszedzie jej bylo pelno. a potem tak nagle zaczela sie robic slaba, chudla w oczach, ciezko oddychala. jak ja ostatnio widzialam przed smiercia to wrocilam do domu i zaczelam czyta listy ktore mi wyslala. plakalam jak dziecko, bo czulam ze to niedlugo. pare miesiecy pozniej juz jej nie bylo. u mnie to bylo tak, ze ja sie spodziewalam tego i ten bol rozlozylam na raty, kocham moja babcie i zawsze bede ja kochac. dzwon do niej, mowz ze ja kochasz. moja babcia bardzo sie juz meczyla i mysle ze chciala odejsc. mi sie wydaje ze wraz ze staroscia przychodzi pogodzenie sie ze smiercia. trzymaj sie i badz dzielny!

Mój świat zachwiał się gdy odeszła babcia.. Mieszkałem z nią długo i byliśmy bardzo zżyci.

coż nie unikniesz tego moja odeszla nagle, nawet sie nie zdazylam pozegnac ... :(

Ale babcia jest chora na coś poważnego czy chodzi tylko o jej wiek? 64 lata to nie starość.

Moj dziadek którego bardzo kochalam umarł kilka lat temu i do teraz cos mnie ściska jak o nim pomyśle, tęsknię i żałuje ze juz go nie ma. Szkoda, ze nie mógł żyć dłużej, chociaż raz mi sie przysnil i powiedział ze on tu cały czas jest w pobliżu mnie. To mnie jakoś pociesza.

:(