Nie rozumiem robienia zdjęć na pogrzebie.

Po co się robi zdjęcia przy trumnie? Ja nie potrafię oglądać takich zdjęć, wolę oglądać te, na których ci ludzie są żywi. Powiem wam, że ja nigdy nie obejrzałam zdjęć z pogrzebu babci czy brata, bo nie chcę przywoływać tamtych obrazów, wolałabym zapomnieć. Kiedyś widziała zdjęcia z pogrzebu dziadka i byłam w takim szoku, że nie potrafiłam sie pozbierać. U mnie w domu są takie zdjęcia i często jak ktoś je ogląda, to później płacze cały dzień :( Po co robić takie zdjęcia?

nigdy nie byłam swiadkiem tego, o czym piszesz

ja mam takie zdjęcia, nie płaczę oglądając je, zdjęcia to zdjęcia

ale takie zdjęcia czesto oglądałam, nie robi to na mnie wrażenia. Kiedy w zakłądzie pogrzebowym oglądałam, jako małe dziecko (cała szafa tych zdjęc była) Moja babcia też takie miała w szufladzie

o takim czyms.

Chcę wam tylko powiedzieć że osoby które was szpiegują przez internet mogą was też widzieć co robicie przed kompem bo matryca waszego laptopa LCD to tak naprawdę też kamera która potrafi przesyłać obraz. X Tak że oni widzą waszą twarz i wszystko co robicie przed kompem - no i oczywiście słyszą. Mogą to być wasi sąsiedzi, ludzie z pracy, znajomi ....nawet jeśli mieszkacie od nich bardzo daleko. X X Współczesna technologia jest 50-lat do przodu od tego o czym wie całe społeczeństwo. X Tak że jak gadacie przez skype to wasz sąsiad lub znajomy może to słyszeć i wszystko widzieć bo ma wglad na wasz pulpit i na was tzn. na to co jest przed pulpitem. X fefjwkr2j424k234-23-424kj2jkjkkj2342jk2-23-42-34-234k3jdkfjskfs

To tylko u mnie w rodzinie występuje coś takiego, jak robienie rodzinnych zdjęć przy trumnie? :O

Szczególnie że główny zainteresowany jest jakiś sztywny i niefotogeniczny - nie wspominając już że gra na zwłokę a nie każdy ma tyle czasu co on ...

Zdjęcia obcych ludzi mnie tak nie przerażają, ale kogoś z rodziny już tak :(

Po to żeby pamiętać. Zdjęcia to jedyna rzecz która zostaje nam po bliskich. To normalne, że po obejrzeniu takich zdjęć można się popłakać, jeśli dotyczą osoby, która była nam bliska. Płacz sam w sobie nie jest przecież zły - jest normalną częścią życia, zupełnie jak śmierć czy śmiech.

Pogrzeb to część życia. To jedyna chwila, o której całkowicie się zapomina. Bo pamięta się i tęskni do osoby żywej. Zdjęcia przywołują zarodek pamięci do skojarzeń, o których się nie myśli... i o których z czasem mniej boleśnie przypominamy sobie. Psychologia to mętlik. A mętlik to niepozbierane drobne spod nóg. Zawsze "co by to było?"

o rodzinnych zdjęciach nad otwartą trumną :D Czegos takiego w zyciu nie widzialam.

ludzie są dziwni :)

Jak dla mnie to niepoważne i makabryczne. Piszecie o pamięci ale ja chce pamiętać żywą bliska mi osobę a nie oglądać trupa na zdjęciach lub trumnę.

zastrzez sobie ze ma niebyc robionych zdjec i wio.

Kazdy inaczej prgzezywa smierc bliskich I tobie autorko nic do tego czy robia zdjecia czy nie, popatrz na czasy wiktorianskie tam zdjecia zmarlych w roznych pozach to byla normalka.

Up