ja pierdzielę z tymi maturami i ich poprawianiem

Jestem sobie magistrem, od października będę doktorantem i chcę na lekarski dzienny, bo się kiedyś 2 razy nie dostałam i odpuściłam, a ostatnio mi się śni po nocach, że ja jednak chcę być tym lekarzem... Jak to będzie wyglądać, jak ja pójdę na korepetycje z matematyki, polskiego, chemii i biologii, jak ja nic prawie nie pamiętam, a jednocześnie będę robić doktorat? Ja pierdolę.... Chyba nie będę robić sobie wstydu i przyjmę te chujowe życie takim, jakie jest i nic nie będę poprawiać, tylko będę z przyszłymi lekarzami prowadzić zajęcia, zazdroszcząc im po cichu... Najwyżej się zabiję... Jestem chora na głowę.... Może w przyszłym życiu będę lekarzem,a nie doktoryzującym się farmaceutą....

poradźcie coś mądrego

Albo pozostanie robić karierę w narkobiznesie... Wiedzę i możliwości mam... Trochę strach ale co tam

na ukojenie nerwów proponuję wyciąg z wąsów gronostaja

poprawiać czy nie poprawiać, oto jest pytanie....jeżeli chodzi o biologię i chemię, to nie ma problemu (umiem bardzo dobrze, wystarczy powtórzyć pod katem matury), angielski tez umiem.... ale ta matematyka i polski- nic nie umiem, musiałabym od początku się uczyć- ale w jaki sposób? sama nie nauczyłabym się matmy i polskiego - i po co mi te przedmioty, a leczyć się chce ludzi i to jak....

a zapomniałam, że drugi kierunek dzienny jest płatny, więc poprawiać nie muszę, muszę mieć tylko dużo pieniędzy