odeszłam od chłopaka po 5 latach i chyba tęsknie ;(

w dużym skrócie...mam 24 lata, moj były 28. Prawie 5,5 roku związku, w tym ponad 3 lata mieszkaliśmy razem. Wiadomo, były wzloty i upadki, kłociliśmy sie, jednak mimo wszystko myślałam że to ten z którym spędze reszte życia... Niestety jakies 2,5 roku temu pierwszy raz mnie uderzył... W pierwszej chwili chciałam odejść, nie zrobiłam tego, wiadomo, myślalam głupia, że to jednorazowy incydent. Myliłam się... Co jakiś czas powtarzały się kłotnie, wyzwiska od najgorszych z przemocą w tle. Jakiś miesiąc temu po kolejnej akcji, ktorej świadkiem był nasz wspólny kolega nie wytrzymałam i podjęłam decyzje o odejściu... Gdy się pakowałam, on był niewzruszony, odjechałam bez słowa. Było pewne, ze jeszcze potem i tak będziemy musieli się spotkać bo zostało kilka spraw niedokończonych, podział mebli, auta, które kupiliśmy wspólnie... Zanim zabrałam ostatnie rzeczy, przyjechał do mnie... Błagał mnie o powrót, płakał, powiedział, że sie zmieni, że jeśli tylko bedę chciała to odrazu wezmiemy ślub (wcześniej wogole nie było o tym mowy), że zrozumiał że jestem kobietą jego życia. To była moja najtrudniejsza rozmowa w życiu. Nie złamałam się, mimo że w środku wszystko krzyczało "daj mu szanse". Na chwile obecną rozliczyliśmy się już ze wszystkimi rzeczami i oficjalnie już nic nas nie lączy. Od rozstania minął prawie miesiąc, i mimo, że na początku byłam szczęśliwa, że uwolniłam się z tego toksycznego związku to jednak od kilku dni czuję straszny smutek. Chyba dotarło do mnie, że już nigdy nie bedziemy razem. Zle się czuje z tym wszystkim, nie wiem co mam o tym myśleć, cholera tęsknie za nim ;(

nie funduj sama sobie cierpienia. pewnie, że tęsknisz, ale to nie jest warte tego żeby do niego wracać i upokarzać samą siebie.

mialam podobnie jak ty, mnie nie bil tzn scisnal mnie za gardlo dwa razy poza tym padaly wyzwiska z jego strony, byl agresywny ale zmienil sie chcialam odejsc, jednak blagal mnie zebym go nie zostawiala bo on bardzo mnie kocha i nie chce beze mnie zyc, zostalam ale caly czas mysle czy dobrze zrobilam , fakt on zmienil sie na lepsze, nie jest taki jak kiedys, jednak ja mu chyba nie wybaczylam, co jakis czas mi sie przypomina jego agresywane zachowanie i mam chec odejsc, on pokazal ze potrafi byc czuly i kochany ze az mi sie wierzyc nie chce ze okazal sie takim draniem! ale czy osoba ktora mowi ze kocha krzywdzi ukochana ?

dobrze zrobiłaś, że odeszłaś. a tęsknić pewnie będziesz jeszcze długo, jak każdy, kto ma uczucia i przywiązał się do drugiej osoby. to niestety nie przechodzi z dnia na dzień.

No i dobrze zrobiłas.Po co Ci damski bokser?A5lat to kawałek czasu.Wspominasz to co było dobre i tęsknisz.

Nie chciej wracać do niego bo to nie ma sensu.

czasami warto dac komus szanse jesli dana osoba sie nie sprawdzi i nie dotrzyma danego slowa wowczas mozna odejsc przynajmniej bedziemy wiedzieli czy warto bylo..

Ojjj gdybym ja Ci opisała co ja miałam w swoim chorym związku. Bił, wyzywal, gnębil, pluł w twarz, aja i tak wracałam. Nie będę tu teraz rozpisywała co się działo, bo 20 godzin to za mało. Po raz setny zerwałam, ale już poważnie, zrobilam następny krok i poszłam do psychologa. Ile mi kobieta pomogła to szok. Pomogła mi spojrzeć na siebie jak ne człowieka, jak na kobietę. Pomogła mi odzyskać wiarę w siebie, podbudował mnie. Bo w tamtym popieprzonym związku to byłam śmieciem i zerem. Gdyby nie wizyty u psychologa była bym totalnym wrakiem! Szkoda życie marnować przy facecie, który niszczy od środka, nie ma co płakać. Mi też było ciężko, ale trwam w swoim postanowieniu. Acha i jestem w Twoim wieku i 6 lat zmarnowałam.

i co z tego?