"Nowi" w Niemczech

Jestem tu ponad 10 lat i bardzo często spotykam się z sytuacją kiedy Polacy, którzy dopiero co przejechali starają sie na siłę " uczepić" tych co są tu dłużej. Cel wiadomy- pomoc w znalezieniu pracy,formalnościach. O przyjaźni szczerej tzn. bezinteresownej nie ma raczej mowy.Ja rozumiem że ciężko bez języka, w nowym kraju itd. Sama przez to przechodziłam. Znajoma obraziła się, że odmówiłam pójścia z nią do urzędu. Byłam tam z nią już kilka razy i naprawdę mam dość ciągłej roli tłumacza. Każde spotkanie "na kawkę" kończy się podsuwaniem mi pod nos papierków do wypełnienia. Jak nie to foch. Wkurza mnie to. Ja naprawdę chętnie pomagam ale zaczynam się czuć wykorzystywana jeśli nasze rozmowy polegają tylko na rozwiązywaniu jej problemów w urzędach, wydobywaniu ode mnie informacji gdzie jak co załatwić, które przy odrobinie dobrej woli można bez wysiłku znaleźć w internecie. Poza tym uważam, że jeśli ktoś zdecydował się wyjechać z rodziną i dzieciakami to choć dla ich dobra powinien choć trochę się postarać tego języka nauczyć, jak potem pomogą dziecku w lekcjach np. Też mnie poproszą?( są tu 4 lata) Co o tym sądzicie? Jak jest u Was na emigracji?

....

ale też umiar musi być skoro są 4 lata, to języka powinni podłapac

Pomagam często, naprawdę. Ale mam ochotę zwyczajnie poplotkować i też mieć coś z tego spotkania. Przyjaźń nie polega tylko na braniu.

Ktoś miał podobnie?