Niepewność co do przeprowadzki do mężczyzny....

Hej usmiech.gif Mam 32 lata i jestem w związku od paru miesięcy z mężczyzną, który mieszka ode mnie ok. 90 km i w związku z tym On chce, a ja cieszę się z tego, że On chce abym się do niego przeprowadziła. Mam swoje mieszkanie itd. i mam też jak na ten wiek przystało poważny i długi związek za sobą. Chodzi mi o to, że boję się, że coś może nie wyjść - ja, sprzedam mieszkanie lub wynajmę, przeprowadzę wszystkie "graty" i co? smutas.gif Strasznie się boję i nie wiem czy to dobrze czy źle. Doradźcie coś aby pozbyć się takich głupich myśli smutas.gif Może źle robię? Nic nie wspominał o ślubie jeszcze. Chce mnie zameldować.

weź minimalną ilość rzeczy i przetestuj typa jedynie przez kilka tygodni

Tak, już tak robię od 2-3 miesięcy, że pomieszkuję u niego np. 5 dni, najdłużej to 13 dni ;) razem. Ale i tak się boję, cholerne myśli mnie nachodzą, bo jest to poważna decyzja, która zmieni moje życie. Chciałabym ślub, jego rodzice i moi również - jego rodzice bardzo nalegają, ale nic mi nie napomknął o tym. Nie wiem co w tym temacie też myśleć :o

jeśli on nic nie mówi - to tematu nie ma - jeżeli on niczego nie deklaruje , to pasuje mu związek na kocią łapę , a wtedy to już ma inny plan , niż Twój

Myślisz, że mam go zapytać prosto z mostu? Ja, nie mam zamiaru żyć w konkubinacie ale nie chcę aby czuł się naciskany. Zamieszkanie to On zaproponował, czym mnie bardzo zaskoczył - klucze do jego mieszkania mam już od dawna.

kto pyta , nie błądzi ;)

To wiem ;) Jednakże nie wiem czy nie wyjdę na wariatkę :o Wydaje mi się, że samo oświadczenie, że chce mnie zameldować, dał klucze i zamieszkać i w razie gdy nie znajdę pracy prze jakiś czas, to będzie mnie utrzymywał. Z jego rodzicami mam doskonały kontakt - bardzo często gdzieś razem wychodzimy :) Ale strach jest :(

masz 32 lata , więc gdzie tu widzisz wariactwo? a strach , to życie w ciągłej niepewności dziwię się , że nie było wcześniej rozmów o tym , to podejrzane

Ale jak wcześniej? ;) Znamy się od lutego, więc nie zapytam faceta po miesiącu: hej, weźmiesz ślub ze mną? ;)

nie chodziło mi o to , że facet raczej ma jakieś wyobrażenia i jakoś powinien dać je do zrozumienia

W sumie mozesz pare tyg pomiezkac razem i miec swoje miezkanie w razie czego ale dla mnie decyzja o zamieszkaniu jest podjeta wtedy gdy jeytem tego pewna.

90km to kawalek....

Może daje mi do zrozumienia przez zamieszkanie wspólne?

no tak ale mieszkanie to jedno - a ślub , to coś innego

Tak, mieszkania nie sprzedam jeszcze, a On i jego rodzice już chcą abym przeprowadziła wszystkie swoje rzeczy, żebym czuła się u niego jak u siebie. Po prostu boję się ale również tego chcę, bo go kocham, a on mnie, co mi oświadcza dosyć często. Echhh...:(

Piastówna32 nic sie nie bój zaryzykuj. Żyje się tylko raz :). Lepiej żałować że coś sie zrobiło niż że nie. Facet widać ma poważne zamiary. Ja jestem w gorszej sytuacji ale zaryzykuje również.

Bardzo chce z nim zamieszkac, bo bardzo go kocham ale racjonalne podejście swoją drogą ;) Po prostu boję się ... nie wiem czemu.

Piastówna32 nie bój się. Może jestem młodsza od Ciebie ale życie mnie już nieźle doświadczyło. Prawie je straciłam niedawno. Nie trać ani chwili już ! :)

jestes w zwiazku od paru miesiecy a juz chciałabys slubu? czy naprawde wiek 32 to juz taka desperacja? ok rozumiem wspólne zamieszkanie, ale wzmianki o slubie sa chyba sporo za wczesne nie sądzisz?

Właśnie tak sądziłam, że ślub to za szybko ale jego rodzice naciskają, i moi i tak się zastanawiam czy nie mają racji. Mamy już "swoje lata" :(

Ty 32 a on tez tyle?

On też ma 32 lata.

tyk, tyk, tyk, tyk jak bomba zegarowa

Co nagle to diable. Zaraz się okaże, że ten poprzedni facet był dużo lepszy od obecnego. Na razie to Ty się boisz do niego przeprowadzić więc jaki ślub? W tym wieku powinno się myśleć bardziej rozsądnie a nie jak podlotka, która chce się jak najszybciej z domu wyrwać z pierwszym lepszym. Naciski olej - ostatni raz moja matka naciskała na wesele 15 lat temu - dlaczego? Bo powiedziałem jej krótko i na temat: "skończ już pie.....ć". Jestem facetem i to ja będę decydował o swoim życiu, nie mamusia. Jak zależy Tobie na ślubie to przekonaj faceta do tego, aby wziął odpowiedni druk w urzędzie i dopełnił tej drobnej formalności. Ale najpierw może poznaj go trochę lepiej? Kilka miesięcy to jest mało, zwłaszcza, że to był związek w sumie na odległość. Z mojego doświadczenia powiem, że 2-3 lata to minimum.

No i heniu ci bardzo dobrze pisze , też nie za bardzo rozumiem czemu ci tak na tym ślubie zależy skoro tak naprawdę się mało i krótko znacie ? A już rozmowa na ten temat z facetem to czysty obłęd , za szybko to wszystko byś chciała , pomału , przeprowadz się , mieszkanie swoje trzymaj na wszelki wypadek , poznajcie się lepiej , zobaczycie jak się wam razem zyje i po jakimś czasie można myslec poważniej co dalej