jestem złą przyszłą matką, jestem zła na siebie

wiem to głupie, ale może jak się wygadam i któraś z Was mi przemówi do rozumu to się ocknę. oczywiście chodzi o płeć. na początku ciąży było mi obojętne, ale potem wiele osób zaczęło mówić że pewnie dziewczynka, na usg w 13 tc dr powiedziała że wydaje jej się że to dziewczynka i już się ucieszyłam, ale starałam nie nastawiać na 100% i co? chłopak, wiem że ważne żeby było zdrowe, ale nie mogę opanowac płaczu. u męża są sami chłopcy i następne dziecko pewnie też będzie chłopcem.

a skad masz pewnosc na 100%? ja tak baaaardzo pragnelam chlopca a mam dziewczynke. nie wszystkie marzenia sie spelniaja

My też bardzo chcieliśmy dziewczynkę i się z tym nie kryliśmy. Jak okazało się, że chłopiec byliśmy zawiedzeni. Ale teraz mamy cudownego krasnoludka, którego za nic bym nie zamieniła.

no to jest jedna z tych rzeczy, których nie da się zaplanować ;) choć moja teściowa twierdzi, że wie jak się planuje płeć dziecka (a ma 4 synów haha) słuchaj, moja koleżanka pragnęła dziecka. Chłopca. Nawet z narzeczonym wtedy jeszcze, 4 lata przed poczęciem, dogadali się, że nazwą go Rafał ;) i marzyli o Rafałku. Zaszła w ciąże, miała mega przeboje, przepłakała 3 m-ce, bo straszono ją chorobami genetycznymi, przeszła amniopunkcje itd. Okazało się, że to dziewczynka. Urzodziła śliczną malutką kobietkę, i powiedziała, że nie wyobraża sobie już mieć chłopca, pomimo tego, że tak strasznie go pragnęła. Ty też urodzisz, ogarniesz baby blues, a potem, jak się zacznie uśmiechać, poznawać mamę, CIEBIE! pokochasz swojego łobuza ;)

wiem że go pokocham, ale pragnęłam córki, a teraz obawiam się ze będę miała samych synów, bo u męża są sami faceci. mam żal do siebie i jestem zła, że funduje dziecku stres i płacz, bo jest chłopcem, a to nie jego wina. cięzko mi się teraz z tym oswoić. w mojej rodzinie są same dziewczynki, śliczne i słodkie, a ja będę mieć syna. próbowałam przez te 20 tygodni zaakceptować fakt że być może to będzie chłopiec, ale emocje dały górę, nie wytrzymałam.

zamiast się cieszyć, że twoje dziecko będzie miało lepiej w życiu, bo facetom łatwiej przejść przez życie to ty się zamartwiasz :( Mysl o dobru dziciaka a nie o swoich zachciankach :) Przecież dziecko to nie lalka, która ma być słodka. Znajdzie się w dżunglii i bedzie musiało sobie poradzić

wiem o tym, zachodząc w ciążę to normalne że brałam pod uwagę że to będzie chłopiec, ale jak już się dowiedziałam, to się popłakałam. jestem zła na siebie, wszyscy mnie pocieszają, staram się nie myśleć, ale mi ciężko, wiem że dziecko ma być zdrowe.

A ja chciałam mieć chłopca ale to dlatego, że pierwszą ciążę straciłam a to był właśnie chłopiec. Dlatego przy drugiej ciąży byłam po prostu przekonana, że to chłopiec nawet nie pomyślałam, że może być dziewczynka. Gdy dowiedziałam się, że będę miała córkę byłam lekko rozczarowana na szczęście szybko mi przeszło a dziś nie wyobrażam sobie życia bez córci.

ja urodziłam synka i ciesze się z tego bardzo, mam nadzieję, że następny też będzie syn :) mam 4 siostry i kobiet w rodzinie już starczy :P pamiętaj facet zawsze sobie jakoś poradzi w życiu :) a może następna będzie dziewczynka? zobacz jak fajnie, że będzie miała starszego brata który ją będzie chronił:)

tak fajnie jak byłby starszym bratem dla siostry, ale właśnie sęk w tym że u męża każda ma po kilku synów i dlatego boję się że będę miała samych chłopaków i żadnej córki.

słuchaj! najważniejsze żeby dziecię zdrowe było! reszta się nie liczy! :)

Najważniejsze by było zdrowe ale u mnie akurat nie mam powodu do narzekania bo chciałam chłopca(męża siostra ma 2 córki) i ma być chłopiec.Ja jestem zdania że chłopcom łatwiej w życiu i penisa łatwiej z kupki wytrzeć;)))