Stary facet???

Było ciepłe lato, choć czasem padało..Nie, nie właściwie była ciepła, deszczowa wiosna. Maszerowałam wzdłuż głównej ulicy w małej czarnej kiecce i moich super wygodnych balerinach, które świetnie radziły sobie z dziurami w chodniku. Mijałam kolejne budynki, butiki, sklepiki i nagle bum poczułam że wpadłam na coś dużego, było ciepłe wiec to nie był słup. Kątem oka zobaczyłam niebieską koszulę i upadającą aktówkę. Po chwili trwającej wieczność uświadomiłam sobie, że wpadłam na pana w średnim wieku. Dość przystojnego. Oczywiście zaczęłam gorąco przepraszać. W ciągu minuty słowo to padło ze 100 razy. Zachwycony nie był, ale na szczęście uniknęłam dzikiej awantury w miejscu publicznym na środku chodnika. Dałabym nawet sobie włosy o 5 cm skrócić, że cała ta sytuacja go bawiła. Niestety nie dało się tego jednoznacznie stwierdzić, tym bardziej, że swoim wibrującym, głębokim głosem poprosił o numer telefonu twierdząc, że upadek aktówki był równoznaczny ze zniszczeniem pewnej ważnej rzeczy i niestety będzie się musiał ze mną skontaktować w wiadomym celu. Dałam. Kilka dni później zadzwonił, umówiliśmy się. Miałam przekazać pewną niewielką sumę na pokrycie szkód. Na miejscu okazało się, że on wcale tego nie chce, bo dla niego to są żadne pieniądze. Tak naprawdę chce wypić ze mną kawę i zjeść ciacho. Nie chciałam się zgodzić, ale nalegał twierdząc, że tak mogę mu zrewanżować się za uliczny atak. Spotkanie okazało się bardzo miłe i sympatyczne. Telefon znów dzwoni...ale on jest starszy o 15 lat... http://ofiaralosu88.blog.onet.pl/