Ofiara przemocy domowej

Moja matka w dziecinstwie i mlodosci mojej stosowała wobec mnie róznego rodzaju przemoc-biła mnie,krzyczała,krytykowala,ciągle marudzila,porownywala z innymi,a do tego nie okazywala mi zadnych uczuć,zero czułosci,zero poczucia stabilizacji,zero zrozumienia i wsparcia.Mając 20 kilka lat uciekłam w ramiona alkoholika a do tego przemocowca,ktory przez kilka lat stosowal wobec mnie przemoc psych,i parę razy szarpal mnie,raz pobił na placu zabaw kiedy nie chcialam jechac do Jego rodziny.Miałam zalozone 2 niebieskie karty jednak nie zmieniło to w zaden sposób mojej sytuacji bo nadal z nim zyje uzalezniona finansowo i mieszkaniowo.Znalazl sie ktos kto mógl juz dawno pomoc mi wydostac sie z chorego związku ale tego nie zrobił bo uwaza ze powinnam sie wydostgac z niego sama.Czy kobieta ktora od dziecinstwa przeszła tyle zlego,pogrązona w depresji ,nie mająca wsparcia z zewnątrz,oslabiona psych,fizycznie ma szanse uciec,wystapic o rozwod kiedy najlzejsza czynnosc sprawia jej kłopot i trud?Kiedy nawet brat psycholog twierdzi ze skoro tak wybrała musi poniesc konsekwencje swoich wyborów...Przeciez to pastwienie się nad bezbronym i odbieranie nadziei i tak juz mocno poranionej i skrzywdzonej kobiecie...Dzisiaj po dluugim czasie zapukali do mnie pracownicy Strazy Miejskiej i pan z MOPSu którzy dali mi słowa wsparcia i otuchy mówiąc ze będa się co jakis czas kręcić i pytac o to co sie u mnie dzieje.po raz pierwszy od dawna poczułam sie bezpieczna i jestem za to im wdzięczna.Brat ktory Ich widział nie był zadowolony bo kiedys stwierdził ze nie chce miec z policją i naszymi awanturami nic do czynienia.Dlaczego ludzie nawet ci wykształceni są tacy obojetni i nieczuli wobec krzywdy najblizszych?Dlaczego szuka sie winy w osobach które doswiadczyły tyle zlego a które z róznych przyczyn nie były w stanie złozyc obciązajacych zeznan?Marzę zeby uciec do innego kraju albo miasta tylko z dziecmi,dzisiaj płakalam bo nie daje rady ogarnąc podsawowych moich obowiazków w domu a ktos sugeruje mi ze moglabym jeszcze podjąc prace zawodową....To jakas paranoja ze po tym wszystkim co przezyłam wszyscy dookoła byli za tym zebym układała sobie relacje z facetem który mnie krzywdził dla dobra dzieci ,mimo ze On nadal popija i nie dba o moje potrzeby.Jak mam dać poczucie stabilziacji i bezpiecznestwa dzieciom skoro sama ich nie otrzymalam ani od matki ani od męża?.Jestem wyczerpana,czuje momentami ze wysiadam,zamykam sie w sobie i odpływam,opadam z sił.Dlaczego nie znalazł sie nikt odwazny przez tyle lat kto by powiedzial wprost-uciekaj od Niego, ja Ci pomogę...Jakaś chora ,nienormalna sytuacja

.Znalazl sie ktos kto mógl juz dawno pomoc mi wydostac sie z chorego związku ale tego nie zrobił bo uwaza ze powinnam sie wydostgac z niego sama. NO TO SIE WYDOSTAN; NIE POTRZEBUJESZ EGOISTYCZNEGO PACANA; NA SWIECIE JEST KILKA MILIARDOW LUDZI NIE TYLKO TEN JEDEN

Nie rozczulaj się nad sobą. Kochana, wydoroślej, zacznij energicznie działać. A przede wszystkim- dobrze by Ci zrobiło pójście do poradni specjalistycznej, do psychiatry i psychologa, bo po wszystkich Twoich przejściach powinnaś przede wszystkim wygoić rany w swej psychice i samej podejmować racjonalne, trudne niekiedy, ale zbawienne decyzje. Abyś stała się niezależna i mogła myśleć(masz do tego prawo!) o stworzeniu swego szczęśliwego życia. Trzymaj się, powodzenia! Przemyśl to, co napisałem, znam trochę życie.

A Ty co robisz pisząc te słowa?To samo co on

To jest okropne co piszesz i w jakiej syt. teraz jesteś... powiedz mi z której części Pl jestes?

Jestem z Wielkopolski,to wszystko napisałam w wielkim skrócie ,w rzeczywistosci przeszłam tyle okropnych sytuacji ze na siłe wyparłam je z pamięci.Mąz potrafi dbac o rodzine,bywał uczynny i zawsze mydlił tym oczy innym,jednak to co zrobił sprawiło ze nie potrafie do tej pory dojsc do siebie ,mimo ze teraz jest wzgledny spokoj.Dodam ze nie jestem typem bajkopisarki histeryczki czy kobiety ktora chce sie odegrac na facecie albo ograniczyc Mu prawo do wychowywania dzieci,Dostrzegam Jego zalety ale kilkuletnia przemoc zrobiła swoje,bardzo cierpię,jestem w rozsypce.Tak bardzo liczyłam na tamtego męzczyznę....

zdajesz sobie sprawę dobrze w jakiej sytuacji się znajdujesz, to raz. Nikt ci nie może pomóc to dwa. Możesz sobie sama to trzy, ale nie chcesz, bo sie użalasz, że ktos to powinien zrobić. I kółko się zamyka. Możesz to zrobić tylko ty sama, i Brat ma rację! Rusz d**ę i przestań jeczeć, zrób to a zobaczysz jaka jesteś wielka :)

Tak tak ryba to wielki ptak,tylko skrzydeł jej brak...bla bla bla sam nie wiesz co piszesz ,nie mając pracy,ani wsparcia z 4 dzieci bede strugac bohaterke zyjac z mężem psycholem ktory w kazdej chwili moze nas pozabijac ,zwlaszcza gdy przez lata namawiano mnie do układania sobie dobrych relacji z nim:/puknij sie w łeb i zejdz na ziemie,dobrze radzic jak sie jest samemu i ma sie prace i pelne konto,juz dawno przestałam liczyć na ,,przyjaciól"

wielka jestem bez udowadniania czegokolwiek

bo faceci to tchórze i egoisci,zamiast pomoc i wstawic sie za kobietą wolą zeby sama sobie poradziła,nie licz na tego frajera ani na swojego braciszka kształciucha bo to gamonie i cykory a nie rycerze dla ktorych swięty spokoj i dobra opinia przed ludzmi ,reputacja są najwaznijesze

i skorzystaj z tych informacji http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=5574386&start=90

to co, ktoś ma za ciebie ułożyć twoje życie?Sama je sobie układasz i masz takie jakie chcesz, pojmij to. I nie p*****l żeś wielka, bo większa jest pięta wróbelka..

Tak,tylko ona ma jedno dziecko i zasiłki a ja mam czworo i zadnej swojej kasy.Uciekac nie bede bo niby z jakiej racji ,to jego powinni odizolowac ,a facetowi ktory mógl pomoc i zawalił tlumacząc setką roznych argumentow nie wybacze.

Ja też jestem z wielkopolski.. Jeśli bym mogła jakoś pomóc to pisz... ;)