Przeszłość zrujnowała mi życie! Pomóżcie!

Cześć. Nie wiem już gdzie szukać pomocy. Przez jedno głupie pragnienie wpadłam w depresję i zawaliłam semestr studiów. Może opowiem: To było tak. Była sobota, właśnie wybierałam się na studia, kiedy dojechałam na miejsce i czekałam na korytarzu uczelni, nagle ogarnął mnie straszny smutek, to był smutek małej dziewczynki która nie zaznała w życiu matczynej miłości, troski, ciepła którego zawsze jej brakowało. To znaczy do 7 roku życia było mi dobrze, razem z babcią i tatą, ale tata był na tyle naiwny że ożenił się ze złą kobietą która od tego czasu zniszczyła mi psychikę ( przemoc psychofizyczna ) Ojciec się zmienił i coraz częściej pije. A ja tak pragnę matczynego ciepła, że przez to udało mi się zawalić studia. Potem wpadłam w depresję i chciałam się zabić (nie chodziłam na studia bo to niemiało sensu, do tego wybrałam zły kierunek) Rodzicom mówiłam że wszystko ok. Ale mam już dosyć tego stresu, muszę im wszystko powiedzieć. Chodzi o to, że chciałabym porozmawiać o tej całej sytuacji i problemach z tatą, ale jest przeszkoda... Okropnie się boję !!! Boję się że mnie nie zrozumie, i skończy się to tragedią !!! Pomóżcie Co mam robić !? Jak mu to powiedzieć?

po co personifikujesz przeszlosc, jak jedyna osoba rujnujaca ci zycie jestes ty sama zawalic zaoczne studia, no brawo, a co robilas w miedzyczasie bo opisalas tylko jedna sobote uzalania sie nad soba i widac ze duzo klamiesz, niby skad wiesz ze masz depresje

WPROST

ósmaki drzazga fryta!

głupia jesteś czy co ? od obcej kobiety wymagasz zeby była matką , jesteś rozpieszczonym bachorem i tutaj jest problem