dlaczego początki są trudne?

mam 19 lat jestem po maturze.. ogranicza mnie brak kasy. szukam pracy jednak nie mogę nic znaleźć.. ;/ chcę wyjsc na swoje, nie być od nikogo zalezna. pochodzę z biednej rodziny i czasem na prawdę ciężko jest przeżyć do pierwszego, ale dajemy radę. niby cały świat stoi przede mną otworem ale ja nie mogę ruszyć z miejsca. dziwnie się z tym wszystkim czuję.. czy Wy też mieliści trudne początki? udało się Wam wyjśc na prostą?

z jakiego przysiółka pochodzisz orientacyjnie ?

dodam, że przez to, że nie mogę znależć żadnej pracy, mam duzo wolnego czasu i rozmyślam nad przyszłością.. i im więcej myślę tym bardziej się boję, że nic w życiu nie osiągnę.. ;/

odezwij sie na gg:47792470

nie mam gg

skoro rozmyslasz nad przeszloscia to znaczy ze nie szukasz wystarczajaco intensywnie pracy I jeszcze nie jest az tak zle

szukam intensywnie tylko pochodzę z miałej miejscowości i tu o pracę trudno.. :(

- "Mówi się, i ja się z tym zgadzam, że jak chcesz coś zrobić i już zacząłeś… To masz połowę roboty za sobą. To jest ważne, bo początek praktycznie w każdym przypadku jest najtrudniejszy. A wizualizacje, analizy, burze mózgów i planowanie to są tylko takie dodatki, które mogą pomóc (...) Ale jeśli jeszcze nie ruszyłeś dupy, by coś zmienić, nie są warte garści popiołu."  mądrości Aplana warte przeczytania na jego blogu teksty-aplana.pl