Która z was jest z rozwodnikiem

twierdzil ze to tez jej dom,a ona kiedy chciała przyjezdzala,oklamywal mnie na każdym kroku,przejrzalam na oczy

W takim razie bardzo dobrze :)

teraz z perspektywy czasu wszystko zrozumiałam,on wciąż ja kochal, i to ona zlozyla pozew

pomagal jej, nie ukrywal ze maja dobre relacje,glupia bylam, teraz dopiero wszystko układa mi się w calosc

Dobrze, niech jej pomaga, ja nie widzę nic złego w utrzymywaniu dobrych relacji ze swoją byłą żoną, ale do cholery teraz jest z Tobą, Ty jesteś najważniejsza i powinien robić wszystko abyś nie czuła się odstawiona na bok i źle. U mnie tak nie jest, ale nie wiem jakby było gdyby Ona zabiegała o kontakt z nim. Myślę, że mogłoby być bardzo podobnie z racji tego, że cały czas mam przeczucie, że On ją dalej kocha. Może teraz trochę bardziej opanował emocje, bo wie, że Ona już nie wróci, że jestem ja i spodziewa się dziecka.

ja jestem z rozwodnikiem ( 4 lata malzenstawa, rok po rozwodzie), nie mial dzieci, nie utrzymuje z byla kontaktu, nie moglam wymarzyc sobie lepszego faceta, zeby nie bylo poznalismy sie, gdy byl juz wolny

Ja poznałam swojego jak też już był wolny, przynajmniej cywilnie.

Kurcze, to szybko zdecydowaliście się na dziecko. Zazwyczaj wina leży gdzieś po środku. Wiem też co mój robił źle w poprzednim związku, ale wyciągnął z tego wnioski. Głównie jednak chodziło o to, że do siebie nie pasowali. To były dwa zupełnie różne światy, a związek zaczynali w bardzo młodym wielu, kiedy hormony buzują i zaburzają jasność widzenia.

Ja wiem jedno,nigdy więcej takiego związku, bardzo się zraziłam i ten strach,czy emocjonalnie nie jest z nia związany czy ja wciąż kocha , eh

g1 - to nie była decyzja o dziecku. No cóż, moja wina i za głupotę należy płacić. Grunt, że poczuwa się w ogóle do odpowiedzialności, bo w tej kwestii też jest z nim różnie. Mam tylko nadzieję, że jak pojawi się już na świecie nasza córka, to ogarnie się i będzie przynajmniej idealnym ojcem. To dobry człowiek, stara się, przynajmniej próbuje, ale jak na razie to muszę go prowadzić za rączkę, podpowiadać i pokazywać palcem.

No cóż, mam nadzieję, że wszystko się ułoży.

zycze zeby sie ulozylo, ale to nie jest prawda, ze po urodzeniu dziecka czlowiek sie zmienia, a problemy nie znikaja same tylko sie poglebiaja

Dobrze o tym wiem, dlatego mam cichą nadzieję, że jednak u mnie będzie inaczej. Chociaż patrząc z z boku na tego mojego "rozwodnika" obawiam się, że wcale dobrze nie będzie.