Czy majac te 18/19lat mysleliscie o przyszlosci i baliscie się

czy podeszliscie do tego na lajcie? Jak to u was wygladalo? Bo ja wlasnie jestem na progu zycia i przerasta mnie sama mysl o tym

up

Nie pamiętam, ostro wtedy balowałem :D

jak miałem tyle lat to wydawało mi się, że ma świat u stóp i mogę osiągnąć wszystko, że każdy jest kowalem swojego losu i inne tego typu pierdoły. Dziś, z perspektywy lat 34 widzę jak potwornie naiwny byłem :o

Ja mam 19 lat i przeraza mnie myśl o doroslym życiu.. Nie wiem co będę robić, poje sie ze nie odniose sukcedu

Tez się balam.Szczęśliwie jakoś dobilam do 36 lat i dziwie się sobie jaka wtedy byłam.

Mam 18 lat, i czuje strach przed przyszloscia, boje sie tez rozczarowania, i rowniez tego ze nie odniose sukcesu. Gdy rozmawiam o tym z doroslymi czego oczekuje od zycia, to krytykuja moje slowa, plany i checi. Od razu mam dola i zaczynam czuc strach.

W sumie nawet nie miałam czasu o tym myśleć. Byłam nastawiona na osiągnięcie sukcesu i praktycznie całe dnie siedziałam w książkach - przez następne 5 lat studiów również.

nie bardziej teraz w tych czasach zasranej demokracji mam takie obawy i przemyślenia kiedyś żyło się inaczej

błagam was drodzy ludzie skończcie już z takimi pustymi frazesami zwrotami jak sukces kariera pozytywne myślenie ...bo serio rzygać się chce jak to człek czyta naoglądało się to hamerykańskich seriali i p******i od rzeczy

mam 20lat. jasne że się boję. jestem w stałym poważnym związku, czas się wyprowadzić, iść na studia. właściwie od razu teraz już wchodzę w dorosłość, przyszłość, plany na ciąg dalszy są już dość wyraźne z tego punktu a ja cóż jestem osobą której po drodze los dużo kłód pod nogi rzuca..