żałuję,że żyję...

poznałam super chłopaka, ale nagle złapał mnie dołek,nic sobą nie reprezentuję, nie pracuję, szukam pracy, ale to pozbawia mnie energii, codziennie ślęczeć i szukać ogłoszeń,zmieniać CV setki razy, pisać listy motywacyjne i nic, ewentualnie czasem zaproszą na rozmowę kwalf. i odrzucą... czuję się jak śmieć. chciałabym zerwać z takim życiem, w dodatku mam problemy zdrowotne -- nie mam na nic siły. jestem do NICZEGO. to nie depresja, ja po prostu jestem nic nie warta, a poznanie tego chlopaka jeszcze spotęgowało moje załamanie ;(

nie ma super chlopakow...jesli tak myslisz to masz zle w glowie kazdy ma swoje zady i walety

jakbyś nie żyła a mogłabyś, to byś załowała że nie żyjesz :D masz jedno zyc, krotkie, umrzesz a ty traktuejsz tak wszystko serio zamiast zaczac te najcudowniejsza przygode i przezyc ja jak najlepiej, zdazylo ci to to tylkoraz, docen to

ale moje zycie wyglada jak goowno!! wszyscy znajomi pracują, wszyscy!! a ja siedze w domu jak pies...nie rozwijam się, nie zdobywam doświadczenia ;(