Jak wybić sobie z głowy faceta, który mnie NIE CHCE? :(

Mam własnie taką sytuację po raz pierwszy i nie wiem jak sobie poradzić. Jestem wycieraczką dla pewnego faceta, "zapchaj dziurą" (bez erotycznych skojarzńę proszę, to nie o to chodzi!), nie jestesmy razem, z braku laku chyba utrzymuje ze mną znajomość, ale przy okazji szuka sobie innej laski o czym dobrze wiem. Zakochałam sie w nim, bo poczatki znajomości były piękne, jak w bajce, ale cóż potem sie wszystko skończyło i stałam sie wycieraczką :( On mnie po prostu nie chce, takie mam wrażenie, a ja nie mogę go sobie wybic z głowy. Jak to zrobić, bo już nie wytrzymuje nerwowo? :(

olać, nie utrzymywać żadnego kontaktu. naprawdę to jedyne wyjście.

j/w a z ta wycieraczka to chyba przesadzasz. czy on ci robi cos zlego, czy tylko nie pragnie do celow romantycznych?

raz mówi, że pragnie do celów własnie romantycznych farmazony, maci mi w głowie, uwielbiamy się itd., a za chwile szuka sobie innych i jeszcze mi o tym opowiada ze szczegółami jak swojemu koledze. jest często gburowaty, a ja dla niego zawsze milutka :( dobrze wie, co do niego czuje, ale wisi mu to, stąd ta wycieraczka, bo jak to inaczej można nazwać ? macie rację, muszę przestać siez nim kontaktować, ale jak zapomnieć? dwa razy bardziej boli, kiedy ta osoba po prostu Cie nie chce :(

Ja wybijam już trzeci rok, głupia, głupia, głupia!

jak przestaniesz się kontaktować, przejdzie Ci, przynajmniej na tyle, że będziesz w stanie normalnie funkcjonować. jeśli będziesz dalej utrzymywać tą znajomość nic się nie zmieni, albo zmieni i będzie jeszcze gorzej. a jak znajdzie tą której w międzyczasie szuka? na co Ci facet, który nie ma dla Ciebie żadnego szacunku?

Ojjj :( Współczuje, mam nadzieję, ze u mnie wybjanie szybciej pójdzie :(

no wlasnie, jak w koncu znajdzie inną, ktorej tak szuka, to już w ogole mnie to zalamie. i jeszcze pewnie bedzie mi o tym opowiadal, jak koledze ;/ więc chyba naprawdę odetne się od niego i juz, choc to bardzo trudne, kiedy jest sie zakochanym

z doświadczenia: o wiele trudniejsze jest tkwienie w czymś takim niż odcięcie się, choć może to brzmieć nieprawdopodobnie

wiem, dlatego tak się męcze w tej dziwacznej realcji, w której on raz traktuje mnie jak kobietę, a raz jak kolegę, a ja go darze uczuciami :( mam nadzieje, ze odcięcie się będzie jak taka mała amputacja - szybko, boleśnie, ale potem wyzdrowieję :) trzymajcie kciuki

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=5656070 pomóżcie dobre kobietki...

Wszyscy powyżej dobrze Ci radzą - zerwać kontakty. Wiem, bo sama musiałam tak zrobić, żeby nie zwariować... Na początku było ciężko jak cholera, ale po jakimś czasie mi przeszło...

jestem w bardzo podobnej sytuacji... tkwie juz w tym ponad rok, udało mi się odciąc od niego na ponad 3 miesiące, powoli budziłam się do zycia. Wszystko zepsuł, odezwał sie do mnie a ja pobiegłam na spotkanie jak na skrzydłach :O On mnie przyciąga, prosi o spotkania, na tych spotkaniach jest czuły, romantyczny. Nastepnego dnia potrafi mi opowiadac jak to jest smutny bo nie wyszło mu z jakąś laską z którą chciał zbudować związek :O już drugi raz się od niego odcinam, mam nadzieje, że na zawsze. Choć w głęby duszy tli się malutki promyczek nadzieji, ze może cos z tego wyjdzie...

no właśnie, bo grunt to zero kontaktów! wiem, że gdybym znowu go spotkała, byłoby to samo co wtedy:(

rozsądek mówi żeby zerwać kontakty a serce rwie do tej drugiej osoby :(