Tarczyca a depresja

Witajcie, w wieku 12 lat wykryto u mnie nadczynność tarczycy, autoimmunologiczną chorobę Gravesa-Basedowa. W wieku 14 lat podany miałam dwukrotnie radiojod. Obecnie mam 24 lata, niedoczynność z całkowitym zanikiem tarczycy, przyjmuję Euthyrox i mam uregulowany poziom hormonów. Nie mam problemów z wagą, odporność organizmu wróciła do normy, fizycznie wszystko jest w jak najlepszym porządku. Ale psychicznie jest coraz mniej kolorowo, od mniej więcej 4 lat coraz częściej słyszałam to od innych, teraz w końcu zauważyłam to sama: podły nastrój, drażliwość, zmęczenie, brak motywacji, bardzo łatwo wyprowadzić mnie z równowagi, mam trudności z zasypianiem, zdarza mi się płakać bez powodu, wszystko przyjmuję jako atak, przyszłość widzę w czarnych barwach a nie mam tak naprawdę do tego powodu... Opisuję tutaj swój problem, ponieważ każdy endokrynolog ignoruje te objawy, twierdząc, że dotyczą początków choroby, kiedy poziom hormonów jest nieuregulowany. Czy Wy też macie podobny problem? Czy coś takiego może mieć miejsce pomimo "zaleczonej" choroby? Pozdrawiam