weź się w garść mocno

przypomnijmy sobie wytrwałości w całości świadectw kalania się przeciwieństwami sił oczyszczania się darami śmiałości oznajmującymi Ty królowaniami Ty zbliżeniami Ty oczywistościami Ty zdradami Ty konsekwencjami zbrodni ukochań jedyności pochwalanych przez prawych ku oczekiwaniom skalanych próbami poprawiania doskonałości Twoich ku uciechom pokrytych intencjami zabijania równości zachcianek przyjemności osobistych utrapień Twoich wśród cierpień odległych odtrąceń czasów skończonych idealnościami istnień pospolitych jak pocałunki obfitości interesownych przemów ukrywających miłości Cię

obwiniajmy tylko te przymusy co czasy skracają do granic podniesień głosów o skale uśmiechów ust wypełnionych echami myśli nowin rozpoczynającymi karmienie pereł obietnicami odwołanymi świadomościami gniewów porzucających strachy przed dotykami skrzydeł pieszczących uszy przyrzeczeniami mnogich dokonań przysięgami jedynych pocałunków wiecznych przez szczerość chęci iluzorycznych przez głód przyjemności większych niż istnienia trwań mniejszych niż skromności gestów

kochanie przywitajmy się na nowo po raz następny rękomą przeplatając przestrzenie mierzone krokami ustępującymi dniom powstrzymań od wolności dotknięć rozplatając czasy przeliczane skałom okrwawionych starymi naruszeniami praw tożsamych z naturami dłoni obejmującymi zwykłe pocałunki słów Kocham Cię rozbijającymi wieczne otchłanie nicości potwierdzeniami takimi jak wyjątkowość zaprzeczeń odejść od ołtarzy oczyszczanych pracowitymi trzewiami lędźwi nasion połączonych rozdzielającymi zbliżenia piór piszących słowo miłość opromienionych toporami uderzającymi nie raz bo rozścielającymi łoża odpoczynku od smutków chwalących radości pościelonych szat rozpostartych na krzesłach wyciąganych z odmętów wbrew samym chęciom królowania jedynych władców myśli naszych opuszczających ciała na hasła rozpalające zbliżenia nasze ratujące nas przed zapomnieniem zdrad samotnych poddanych Twoich umilających podniebienia karmą napomnień kłamliwym wbrew wszystkim momentom prawdziwym i posunięciom szczerym ku chwałom jedyności pozostających w cieniach kochanków uzbrojonych zębami doznań odsuwających pamięć o brakach w wymiary drżeń słuchających siebie wzajemnie niczym zrozumienie wglądu w przyszłości nasze względne jedynie przez przeszłości teraz zaciemniające terażniejszości światłami przebijanymi ciosami serc łomoczącymi oddaniami siebie wbrew głoszącym się czynów wolących w ciszy pocałunkami ukochać

odpowiedzialności decyzje nakazujące przełamywać cisze zakazują odejść głowy unosząc pod mieczów sieczenia bierności przejadanych krtaniami łapczywymi znajomościami niknącymi w odmętach próśb i ponaglań trawiącymi rodzicielstwa ujawiające aktywne tajniki postanowień pokonań daremnych zapewnień kochaj posłusznych ogniom płonącym w głośnym rozbrzmiewaniu zastanowień nad słowami naszych cichych skłonności do przytomnych odpowiedzi Twoich nad rozstrzyganymi czynami nigdy nie dokonanymi nigdzie nie przemyślanymi powodami skutecznymi żyć władanymi uświęceniami krotochwilnymi dziecinnością wyroków zarządzeń wynagradzania samych samotnych zapisów śmierci tłumnych cierpliwościami odtrąceń uczuć odczuwanych ustawicznie uchwalanych notatkami przyjęć objętych bezprawiem nocy i dni spędzanych razem gorączkowo przeżywanych wiedzą o pobudkach naszych

lecz się

wierność ułomnościom odczuwalna bywa w odkrytych zapewnieniach przywiązań do zdrad płochych środkami gorliwymi w umniejszeniach łagodności uniesień emocji praktycznych dla marzeń bezpiecznych jedności postępów w pełnieniu szans na przejęcia przewag w miłosnych konkurach odejmujących niczemu uległości zewów namiętności kochających żale i pretensje do królestw ludnych w marności bogate rywalizacjami znaków samej dla siebie zrozumiałej jak walki na ulicach pustych przytuleń zapomnianych przez dzieje pozostawione nieczułościom cisz przyciągających nieczystości przyjaźni rozpołowionych bliskościami umysłów zapamiętanych przez wielkości czułe na władze swoje nad pohamowaniami naszymi od szlachetnych słów i śmierci ukojeń cichościami dostojeństw imion przeciętnych w zwykłości poddań trucizn życiodajnych w negacje zapewnień wzajemności polnych więzi drw w podarunkach do bram świeżości słów Twojego zdrowia przygodzona ostrzami względów w szczęścia jednomyślności Twoich na przekór wiedzom nabytym doświadczeniami pustek stałości wierzeń w pokojach alkow Twoich uszczęśliwień naszych

rozkosznie obdziel prężnościami blasków ciekawościami obgadanymi świętościami Twymi odpoczniemy gdy sama tchów dogonisz kamienne stosy pożądaniami układając przemilczając to co najgorzej drgawek otchłani zmysły doznań najlepszych krwii na obłokach cudownie czerwonych kolorów uznaje jako szczęścia refleksy powtarzalności prozaicznie wyśmienitych do niebios oczy skłania ochłodom strumieni dodając nazw wymawianych przesadnie szaleństwom czci odejmując kochaniu wieści trywialne przynosząc okrycie wzmacniając mrzonki obsesyjne majaczące bólami przyjemności zgań znaczenie Swojej istoty Tyś pokornie strachliwa Tyś buńczucznie harda Tyś ostoją Tyś obronnymi ramionami Tyś moja nadzieja poskromiona Tyś ośmielona

zwińmy namioty lęków roztańczone gwiazdami zwińmy namioty bojaźni zaprzepaszczone gruntownie nacieszmy trzewiona namiotami wszechobecnych spotkań napaśmy się namiotami rozdrganych zdyscyplinowań

krojone marzenia

chłonne rozmyślania

spontaniczności uniżone

umęczenia zmysłowości

konywanie

siermiężności widzenia

uspokojenia sensów

Nadzieja umiera ostatnia.

wiary niszczą odczuwania życiowych problemów wierzenia zabijają twórcze relacje świadomości osobistości dojrzałe śmierćmi

masz rację,ale wiara bywa ludziom potrzebna

miłości komplikacje tęsknotami boskości jednostronności nas rozognionych gonitwami spólnymi

nie czuć pragnień

pożądania intelektualnościami ciał rozumiejących kształty próżności

porozmawiajmy o pogodzie,o obecnej sytuacji w kraju,o jesieni,zimie,wiośnie i lecie.O przeszłości nie porozmawiamy.

ach zapomniałam,ma być o uczuciach,taki portal,nie wiem co tu robię

czekajmy na przebudzonych poganiajmy śpiących dotkliwościami snów łagodnościami obron rozpoznawanymi przeciwieństwami wybieranymi losami podejmujących się miłości

:)

jesteś intrygujący i miły

dobijajmy marzenia ratujmy cierpliwości

marzenia dawno umarły,cierpliwości brak

pokonajmy cisze wygrajmy hałaśliwie ożywając realiami tęsknot zwyciężonych

wszystko wypalone,jak łąka na wiosnę,nie zostało nic.Mała droga na rozstaju,jedyna