samotność w tłumie

Witam,od wielu dni nie mogę jakoś dojść do siebie....źle czuję się w towarzystwie znajomych chociaż zawsze uchodziłam za osobę towarzyską,wesołą.Doluje mnie ich szczęście naprawdę!Wiem jak to brzmi....kilka tygodni temu ktoś bardzo mnie zranił i nadal nie radzę sobie z tym...zawsze byłam ostrożna i czujna w nawiązywaniu nowych relacji z facetami,a ten bardzo bardzo się starał.Długo,namolnie.Zaufałam.Potem mnie zostawił.Tak zwyczajnie,po prostu,z głupim pretekstem.Nie mogłam w to uwierzyć!Nadal mam wrażenie jakby to był koszmar,z którego nie mogę się wybudzić....Jak tak można postępować?dlaczego faceci są tacy?!nie rozumiem!Najgorsze jest poczucie,że teraz gdy ja to trawię,wszyscy wokoło są szczęśliwi,mają kogoś,a i tak narzekają na swoich partnerów.Inni,zdolni kochać szczerze,oddanie,z poświęceniem pragnący kogoś uszczęśliwić są samotni.Nie rozumiem ludzi.Unikam ich towarzystwa,bo są hipokrytami,kłamcami i egoistami-szczególnie faceci.Przeraża mnie fakt,że będę sama bo nie znajdę nikogo,z kim będę mogła otwarcie pogadać,kogoś kto mnie najnormalniej zrozumie.Czasem myślę,że tu nie pasuję.....