nosszsz kurr

Tak się wyżalę. Kilka miesięcy temu wszystko szło po mojej myśli, wszystko, aż za dużo było tego dobrego. Miałam w sobie tyle energii, tyle optymizmu i chęci do działania, a teraz c**jnia! K***a, chyba się napije. Nawet już płakać nie potrafię.

Toksyczna matka odbiera Ci siły? Tak mnie moja wykończyła. Uciekłem od niej, ale ona nachodzi mnie z konkubentem i zabierają mi ostatni grosz.

w sumie to zabawne, że wspominasz o matce, bo w stosunku do swojej mam takie uczucia, których się wstydzę sama przed sobą. Jak wygląda twoja sytuacja?

Moja sytuacja jest taka, że mam depresje oraz fobię społeczną głównie przez matkę i wygląd. Mieszkam w dawnym magazynie na owoce z pobliskiego sadu (zajmuję się nim). Teraz jak jest ciepło to o pracę na roli jest łatwo, więc na chleb i wodę do picia i mycia mam. Ale strasznie boję się zimy. Moje schronienie nie jest przystosowane do życia. Boję się że będę musiał znowu głodować, a do tego mrozy...

Wiesz, że nawet nie wiem, co na to odpisać. Nie chcę ci tu pisać, że dasz radę i sobie poradzisz i nie ma co się martwić, bo guzik wiem o tobie i twojej sytuacji, a sama nienawidzę tego typu pocieszenia... Ale bardzo bym chciała, żeby to była prawda, że sobie poradzisz.

Ale to Twój temat. Czemu jesteś w takim stanie?

Taa, mój... W internecie łatwiej jest się wygadać i tak dalej, ale mi i tak niezręcznie tak pisać o sobie. Może powinnam pójśc na spacer, bo jak chodzę, to nie myślę, a tak roztrząsać to, jak nawalam do niczego mnie nie zaprowadzi. Najgorsze jest to, że wiem, że sama użalam się nad sobą i wiem, że potrafię chodź część przyczyn tych dołków wyeliminować, i k***a! ta świadomość jest najgorsza. Może po prostu tak mi wygodnie się użalać, chociaż co ja tak naprawdę wiem o problemach, nic. Z całym szacunkiem, ale ty masz teraz problem.

On Bestia 10 , ale nick!Czytam już4 ten sam temat.