Dziwny strach przed bliskością

Cześć, chciałam się zapytać Was co o tym sądzicie i co można z tym zrobić: obecnie podoba mi się jeden facet, jesteśmy przyjaciółmi od bardzo dawna ale ostatnio coś między nami zaiskrzyło. Ale kiedy tylko ma dojść do czegoś innego oprócz powiedzmy dotykania się (trzymanie za rękę etc.) oraz głębokich spojrzeń ja zaczynam się potwornie bać i kończę spotkanie, wykręcając się. Nie umiem ani go pocałować, ani przytulić bo mam jakiś wewnętrzny opór. Chyba boję się, że on nie czuje tego samego co ja i że głupio by wyszło, odrzuciłby mnie... Co mogę zrobić? Tutaj nie problem w tym, że on mi się fizycznie nie podoba, tylko, że boję się panicznie zrobić jakiś zły ruch, który zaważy na tej znajomości. Jak się tak nie bać?

Nie bój się i tyle. A może czekasz aż on coś zrobi? Stąd to odwoływanie, bo to nie przystoi aby kobieta aranzowała spotkania:) to działka Prawdziwych facetów. A jak juz zaaraznuje to PF korzysta i przychodzi i staje na rzęsach aby zdobyc zaufanie kobiety.

możliwe :) problemy w tym, że chyba i ja i on jesteśmy jacyś supernieśmiali i jak w końcu któreś z nas czegoś nie zrobi to znajomość się skończy. no i plus zawsze mi się wydaje, że mylnie interpretuję różne sygnały, i na pewno nie chodzi mu o związek, a tylko o przyjaźń, a później mam totalny mętlik w głowie :D ale fakt, gdyby on coś zaczął to byłoby mi dużo łatwiej

To niech zacznie, bedzie duzo łatwiej:)

ale tutaj coś smierdzi:O czujecie? to te gówno..Anita..stara to smierdzi pr*****m..to jej topik

chyba jednak nie :p

ja mam tak samo :( co zrobic zeby bylo lepiej? :P