mam 17 lat i nie mam życia

mam 17 lat i mam beznadziejne życie.. nie mam prawdziwych przyjacół, z którymi mogłabym gdzieś wyjść.. żadnych koleżanek, już praktycznie nie przebywam z rówieśnikami.. całe dnie siedze w domu, a jak gdzieś wyjdę, to jedynie z rodziną. zawsze miałam chociaż jedną najlepszą przyjaciółkę, a teraz już nikogo nie mam. nie mogę odnowić starych przyjaźni, bo przeprowadziłam się daleko.. ani w szkole nie mogę znaleźć bliskiej koleżanki, bo chodze do liceum zaocznego i widuje sie z nimi co 2 tygodnie, a są tam dość dziwni ludzie. teraz żałuje, że zdecydowałam się na tą szkołe, ale teraz już za późno, żeby to zmienić.nie jestem jakaś nienormalna, jakaś zamknięta w sobie,żebym nie potrafiła przebywać z ludźmi.. myślę, że ze mną wszystko jest ok, ale nie mam pojęcia co zrobić, żeby znaleźć nowych przyjaciół w mojej sytuacji, tym bardziej, że mieszkam na zad*piu.. :(

po pierwsze nie przeklinaj bo to odstrecza innych, a po drugie... ja tez bym nie chciala sie przyjaznic z kims kto wychodzi z rodzicami!

kosmiczna planeta nie przeklinam. dzięki za pomoc, takich odpowiedzi to ja nie potrzebuje..

To przej****e masz.

i widzisz jaka ty jestes, ja ci z dobroci serca dobre rady sle, a ty sie obrazasz. Moze to jest twoj problem.

Co jest zlego w wychodzeniu z rodzicami?

Jak masz jakieś zainteresowania, to znajdź ludzi z podobnymi - np. zapisz się na jakiś kurs. Możesz też chodzić na spacery, a jak będziesz widywać regularnie te same osoby z psami, zacznij mówić dzień dobry. Potem możesz nawiązać rozmowę o psie - w ten sposob poznasz jakieś osoby z okolicy. I to takie, które lubią zwierzęta. Możesz też skorzystać z neta, są na pewno różne portale z ogłoszeniami, gdzie ludzie chcą poznać kogoś nowego w swoim miejscu zamieszkania.

a jesli nie ma psa?