Porażki na portalu randkowym Panowie ogarnijcie się

Witajcie ludzie:) Mam konto na portalu randkowym, znękana moim samotnym życiem:) Moja fotka na nim jest taka sobie, ale też nie jestem jakąś pięknością, więc innej nie spłodzę. Opis mam zgodny z prawdą. Jestem normalna, dosyć oczytana, mam pasje. I nie ukrywam, że tego samego oczekuję od mężczyzny. Ale o takich panów szalenie trudno. Oczywiste jest to, że piszą do mnie żonaci i dużo starsi, tym nawet nie odpisuję (choć może mój błąd, kto to wie). Ale piszą do mnie również średnio atrakcyjni panowie. Nie ma problemu, wygląd zewnętrzny nigdy nie był dla mnie wyznacznikiem czyjejś wartości. Zawsze trochę z nimi piszę przed spotkaniem. Jeśli wydają mi się sympatyczni i niezwichrowani i wykazują poczucie humoru, godzę się na randkę. Te randki to najczęściej porażki. Chłopak nr 1. 32 lata. Zahukany. Dałam mu szansę, żeby się otworzył. Zagadywałam, rozluźniałam dowc****i. Piwa nie pił, bo prowadził. Troszkę się rozgadał, ale wynikło z tego tyle, że to dosyć depresyjny typ, uzależniony od rodziców. Chłopak nr 2. 28 lat. Przyszedł w starej bluzie, troszkę od niego zalatywało. Wygrzebał ostatnie 10 zł z portfela na swoje piwo i colę (bo w promocji, weźmie sobie do domu). Podobno ostatnie 3 miesiące bez pracy, zdarza się. Właśnie dorwał pracę jako pakowacz. Gadka dosyć się kleiła, trochę bajerant. W drodze z parku zapytał, czy mu litrowej coli nie potrzymam, bo jak wsadzi do kieszeni bluzy to mu się kieszeń rozciągnie (!) Następnego dnia po spotkaniu napisał esemesa czy nie mam 10 złotych pożyczyć. Chłopak nr 3. 32 lata. Wyznał szczerze, że kiedy jego mama źle wyprasuje mu koszulę, to każe jej poprawiać. Chłopak nr 4. 28 lat. Tak zestresowany, że ani razu podczas spotkania się nie uśmiechnął. Na spotkaniu nie wiedział co mamy robić, ja musiałam przejąć inicjatywę. Przystanął przed budką z lodami i nie pytając mnie, czy mam ochotę zamówił dwa małe różki. Poszliśmy na piwo. Gdy przyszło do płacenia przy barze nie wiedział jak wybrnąć z tego, że nie ma zamiaru za mnie płacić i błyskawicznie zmył się do toalety. Niezrażona tym faktem powiedziałam do barmanki: chciałabym zapłacić za zamówienie, ale płacę tylko za swoje dwa Lechy:P Dałam mu jeszcze jedną szansę, a nuż się rozkręci. Nic z tego. Na trzecie spotkanie zaprosił mnie do siebie. Nie skorzystałam. Chłopak nr 5. 30 lat. Przystojny, ale z Częstochowy (ja z Katowic). Pytał, kiedy przyjadę. Ja mu zasugerowałam, że może on przyjedzie, a on na to "nie mam kaski, przyjedź ty". Żeby nie było, że jestem bierna, ja też przeszukuję portal i zaczepiam takich, którzy mi się podobają:) Ale zero odzewu. Widocznie za wysokie progi na moje nogi;P

A w jakim przedziale wiekowym poszukujesz towarzysza ?? Miałaś w sumie pecha. Masakra jakaś.

TakaTamJedna09090 a jak bys szukala gdyby internetu nie bylo ? Ludzie, net jest zaledwie od 20 lat, jak dawala sobie twoja matka, babka rade, to paranoja jakas !

:D jaka masakra. Daj sobie spokój z internetem, wyjdź do ludzi. Najlepsze miejsca do poznawania ludzi to festiwale wszelkiego rodzaju, koncerty, ale z trochę ambitniejszą muzyką albo koła zainteresowań np. klub miłośników książek fantasy ;-)

Na sympatia.pl poznasz wspaniałych facetów i piękne kobiety! Tylko na sympatia.pl czeka na Ciebie wspaniała miłość! Nie zwlekaj i zapisz sie do zakochanej społeczności!

Na epolischwife.com poznasz prawdziwych ludzi:)