Pierwszy związek

Pierwszy raz w życiu, mając 20 lat, mam chłopaka. Zależy mu, stara się. Miły, nieśmiały, lubimy podobne filmy czy muzykę. Mnie jednak denerwuje w nim praktycznie wszystko. To, że nie ma własnego zdania, zgadza się na wszystko o co go poproszę, jest całkowicie uległy. Denerwuje mnie nawet styl jego ubierania, tak jakby ubrania kupowała mu matka. Grzeczne sweterki, koszule zapinane po samą szyję, spodenki w kant. Nie jestem nawet pewna czy tak powinnam się przy nim czuć. Uwięziona. Bo mimo, że go lubię, to nic konkretnego do niego nie czuję. Jestem z nim tylko od tygodnia, a już myślę o tym czy dobrze zrobiłam zgadzając się z nim chodzić. Wiem, że okłamuję i siebie i jego, ale pod presją bliskich i jego samego nie potrafię inaczej. Każdemu kogo znam bardziej odpowiada mój status, czuję tak jakby cały świat cieszył się z tego, że mam chłopaka. Rodzice, przyjaciółki, dosłownie wszyscy mówią mi, że to świetny chłopak, a wady które w nim dostrzegam z czasem znikną. Podobno mogę go sobie wychować, nauczyć, żeby miał własne zdanie, ubierał się choć trochę luźniej, był wobec mnie i innych śmielszy. Nawet fakt, że go nie kocham, że mnie nudzi do nich nie przemawia, bo wg. nich miłość przyjdzie z czasem. Być może nastawiłam się do niego negatywnie, a może to ja sama nie jestem na taki związek gotowa. Zdecydowanie o wiele bardziej odpowiadała mi samotność, chociaż muszę przyznać, że potrzebuję tej czułości, pocałunków itd. i choć dostaję je od niego, to mi nie sprawiają przyjemności, a wręcz mnie drażnią.

Wspolczuje chlopakowi...

Chciałabym być z nim, gdyby choć trochę dawał coś od siebie. Jest strasznie sztywny, nie chce podejmować sam decyzji. "Gdzie idziemy? - gdzie wolisz. Co zamawiasz ? - to co ty." itd. Spytał się nawet czy może powiedzieć o mnie swoim rodzicom, co jest nieco dziwne. Sam nie powiedział mi co czuje, tak jakby sam tego nie wiedział. Nie wyraziłam się jasno - czuję, że jego pocałunki, dotyk itd. są puste - tak jakby zobaczył gdzieś, że tak się robi, a nie dlatego, że tak chciał.

no to uciekaj gdzie pieprz rosnie. co Cie obchodzi co ludzie wokol twierdza?nie pasujecie do siebie i tyle. gniot.