Kolejny temat z serii walczyć czy odpuścić

Pewno już macie dosyć takich wątków. Więc skrócę, maksymalnie. Związek - 4 lata. Facet nie z Polski. Przeprowadził się na nasze włości, z powiedzmy, lepiej rozwiniętego ekonomicznie kraju. Dla mnie. Wykształcony, inteligentny. Nie ogarnął w Polsce. Po roku mieszkania zaczęliśmy się żreć.Sporo kłótni, mało seksu. Mówi, że mam olbrzymie miejsce w jego sercu, widzę, że się o mnie martwi, w jakiś sposób o mnie dba. Od rozstania minęło już dobrych parę miesięcy. Jednak cały czas jest jakiś kontakt. Spotkaliśmy się od rozstania dwa razy. Za pierwszym widziałam, że bardzo mnie kocha ale , że nie chce żyć daleko od bliskich etc. i to chyba jest powodem całej akcji.Teraz zobaczyłam już, że on naprawdę chce spróbować ułożyć sobie życie beze mnie. Jej.. teraz tak myślę, skąd wy macie wiedzieć co ja mam robić skoro ja znam dużo więcej detali, znam jego, siebie, a nie mam bladego pojęcia. Skończyły mi się pomysły...

4 lata związku, w tym 3 lata kłótni. Czy naprawdę jest o co walczyć?

http://demotywatory.pl/4099348/Zrobil-to-w-imie-honoru

gościu poruuchał łatwą Polkę, znudził sie i kop w tyłek, o co chcesz walczyć?

Nie trzy lata kłótni, Zaczęliśmy się kłócić gdy zamieszkaliśmy w Polsce. Sytuacja była ciężka. Z resztą już zaczynam odpuszczać. Czas leczy powolutku...Chociaż nadal bardzo to boli.

A decyzje i kartę pobytu już ma?

Po tak długim czasie nie było nawet oświadczyn?

A kto by sie oświadczał jak może dmuchać darmo? Chyba głupi. A ten Murzyn raczej głupi nie jest.

Pajac z Bałkanów, albo ciapuch. Pewnie jeszcze go utrzymywała przez większość czasu i płaciła za wszystko, heh. Autorka nie odpisuje, bo jej wstyd.

Żeby było wstyd to trzeba ten wstyd mieć.Heh.

dobre, chyba się zmyła

??