dziękuję

asia2027 dzięki za słowa otuchy mam nadzieję że tak będzie i jakoś się ułoży może jeszcze kiedyś urodzę zdrowego bombelka choć teraz bardzo się boję . A jeśli chodzi o mnie przez pierwsze dni nie miałam ochoty na żadne spotkania bo zbyt bardzo mnie bolały wszystkie choć szczere kondolęcje i zapłakane twarze moich bliskich czułam się winna tego co się stało bo to ja zawiodłam mojego maluszka i ich wszystkich . dzisiaj jestem im wdzięczna bo gdyby nie mój mąż i mama to nie wiem co by było bo sama bym sobie nie poradzila