jestem w ciaży z pierwszym a już planuje drugie

czy jestem nienormalna? i czy mi sie nie odwidzi? zawsze chciałam dzieci z małą różnica wieku tzn maks 2 lata...

To twoja sprawa przecież. Urodzisz dziecko to się przekonasz czy ci się odwidzi czy nie.

mam 8 miesięcznego synka i jestem obecnie na początku 3 miesiąca ciąży, ta ciąża była planowana, żadna wpadka, pocieszyłam Cię ? :)

teraz taka moda na macierzyństwo z jak najmniejsza różnica wieku. ja mam 1,5 roku różnicy na poczatku było ciężko ale teraz light :) dzieci 5 i 3,5 roku, przepadają za sobą, wciąż mają nowe pomysły na zabawe, jak wchodzę do ich pokoju to ciągle słyszę: mamo... nie przeszkadzaj nam :) sa naprawdę kochane.

no właśnie o to chodzi - widze duzo znudzonych jedynaków które wchodza na głowę rodziców, a inaczej jest jak jest dwójka z małą różnica wieku - bawią sie non stop :)

to jest świetny pomysł, ale jeszcze życie zweryfikuje- jak będziesz mieć beznadziejny poród i/lub trudne dziecko, to może ci się nastawienie zmienićo 180 stopni

mam 8 miesięcznego synka i jestem obecnie na początku 3 miesiąca ciąży, ta ciąża była planowana, żadna wpadka, pocieszyłam Cię ? xxxx TAAAAK!!! Też tak chce!!! :D

ja miałam ciężki poród, w ciąży też już 2 planowałam :) teraz mała 18m-c a ja jestem w 7 m-c szybiej nie dałam rady hehe i się cieszę :-) nawet najgorsze porody zapomina się szybko jak maluch się uśmiecha a innej drogi na ten świat nie ma :) a co do malucha ja uważam że wystarczy organizacja i jest ok

"jak będziesz mieć beznadziejny poród i/lub trudne dziecko, to może ci się nastawienie zmienićo 180 stopni" xxx Tak. Licze się z tym. Czas pokaże.

super, naprawdę mnie pocieszyłyście :)

gosc 15.40 widocznie twoj porod nie byl wcale taki ciezki:)

moze i beda sie bawic razem a moze i nie.Moze bedziesz miala wojne w domu i wiekszy balagan i klutnie o ta sama zabawke.Roznie to bywa w zyciu nie zaplanujesz charakteru dziecka .

ja też uważam że dla dzieci lepiej jak jest miedzy nimi mała róznica wieku jednak weźcie pod uwagę że zanim sie dzieci "odchowa" te dwa, trzy pierwsze lata, jest naprawde dużo pracy. zero czasu dla siebie, jak jedno śpi, drugie wstaje, wszechobecne pieluchy, butelki, sterta prania, prasowania.

i dużo zależy od dziecka ja pierwszą córkę miałam (mam) bardzo spokojną, grzeczna, od poczatku przesypiała całe noce... nawet sie zastanawiałam co te matki tak narzekają na trud macierzynstwa :) szybko cdecydowalismy sie na drugie, zawsze planowaliśmy dwójkę więc stwierdziliśmy że idziemy za ciosem. Urodził sie synek...i dopiero dał popalić. Do dwóch lat regularnie budził sie w nocy po kilka razy.... wciąż był rządny uwagi, nic mu nie pasowało.... jakby on był moim pierworodnym bo chyba bym poprzestała na nim :)

gdybym Ci pokazała synków mojej przyjaciółki jeden 3 drugi 4,5 to by Ci sie odrazu odechciało drugiego ;)

Bardzo chcialam miec duza gromadke dzieci. W koncu doczekalam sie i zaszlam w ciaze. W trakcie tej pierwszej z mezem myslelismy juz o drugim i.... Urodzilam. 16h meczarni,zakonczone cc,potem 3msc baby blues.dziecko dalo popalic ostro i ja mowilam nigdy wiecej. I raptem doslownie z dnia na dzien mi sie odwidzialo. Znow chce miec dziecko. Nie powiem,jest ciezko,bedzie jeszcze ciezej,ale bardzo chcemy. Nie straszny mi porod(tak to prawda,bol sie zapomina)nie straszne mi nieprzespane noce i pieluchy. A moje dziecko jest baaaardzo absorbujace.

stać mnie na opiekunkę, gosposię dlatego chciałabym mieć dziecko jedno po drugim

Życie zweryfikuje twoje chęci. Też chciałam tak jak autorka, ale po porodzie odechciało mi się. Będzie jedynak. A co do pierwszych trzech trudnych lat z dziećmi. ... to moim zdaniem ciężko dopiero będzie jak podrosną. Jedno do szkoły, drugie do przedszkola. Ty do pracy, i większość wiadomo, matka musi ogarnąć. Ale pewnie nie każdą kobietę to zniechęca.

no jak stać na pomoc, opiekunki to nie widzę problemu, a dwójka to się ładnie bawi razem i potem jest mniej pracy niż przy jednym takim 5cio latku który wróci z przedszkola i co ma robić? Chyba że ma dzieci na podwórku itp.

up

up