Lubię a zarazem nie lubię

Hej. Przyjaźnię się z pewną dziewczyną już od 3 lat. Chodzimy razem do tego samego liceum, do jednej klasy. W gimnazjum z tego co słyszałam z jej opowiadań była nieśmiałą, zakompleksioną dziewczynką, której nikt nie lubił. Wyśmiewali ją, była gnębiona jednym słowem. 3 lata temu,to ona nawiązała ze mną kontakt...,nie wiem,czy ja bym to zrobiła, bo nie wydawała się być dla mnie potencjalną koleżanką. Początki były trudne,nie chciała wyjść do ludzi itd. a w związku z tym,że to ja jestem tą bardziej śmiałą, dzięki mnie się otworzyła i stała się bardziej socjalna. Męczyło mnie trochę to. W 2 klasie też miałyśmy wiele sprzeczek, mimo to, wracałyśmy do siebie,że to tak ujmę. Kiedy miała chłopaka, zostawiała mnie etc. Pomimo tych wielu różnic w naszych charakterach i zawodów...lubię ją i zarazem nie. Bardzo fajnie potrafimy spędzić czas..,ale są momenty,kiedy mam jej serdecznie dosyć. Teraz w 3 klasie, chce mnie mieć tylko dla siebie. Odina się od klasy i ciągnie naszego przyjaciela mnie za sobą, przy czym ja wolałabym być w gronie klasowym. To przez nią nie żżyłam się z klasą. Na dodatek zawsze twierdzi,że ma rację...kiedy coś powiem,będzie się kłoćić,że nie mam racji,że nie i nie. Potem często się okazuje,że jednak ją miałam i zapomina o wszystkim. Chciałam jej wiele razy zasugerować,że mnie to irytuje...,ale za każdym razem mnie olewa. Co mam zrobić,kiedy lubię ją..ale zarazem są momenty kiedy jej nie cierpię. Jest taka bez życia...