utrata chlopaka to juz dwa lata

Levviatan to ty ?

Gej nie myśli tylko o r*****iu! -.-

Przytulam cie mocno choc kobieta ze mnie. Wiesz on zawsze bedzie z toba ale to ty musisz wybrac czy chcesz zyc. On zyje w tobie i zawsze bedzie. Jesli postanowisz zyc i bedziesz chcial to ruszysz z miejsca. On tez by tego chcial. Myslisz ze chcialby widziec cie we lzach? To nie twoja wina. Kazdy za swoje czyny odpowiada sam. Tez przezylam samobojstwo bliskiej osoby i wiem jaka to rana.

Dziękuję kochana za te słowa i przytulenie. Jesteś jedną z niewielu, którzy nie obrzucili mnie Polskim szambem. Wiesz, ja się staram żyć normalnie, ale cały czas o nim myślę. Widzę go w każdym mężczyźnie...

To normalne ze nikt go nie zastapi. Nic na sile. Poznasz kiedys kogos moze calkiem innego. Daj sobie czas. 2 lata to wcale nie jest duzo. Wazne zebys cos robil, byl zajety - wtedy nie bedziesz nawet mial czasu myslec. Badz dla siebie dobry. Wierze w ciebie. X

X - chciałbym z Tobą jakoś pogadać poza forum

Przykro mi...

Czasami jak czytam nedzne wypociny co poniektórych z Was to aż mnie coś ściska. Temat jest o stracie bliskiej osoby... czy płeć i orientacja seksualna jest naprawdę tak istotna? Nie sądzę. Autorze, mogę sobie tylko wyobrazić jak musi być Ci ciężko. 2 lata to jeszcze świeża rana.Też straciłam kogoś naprawdę bliskiego i to wiele lat temu, boli trochę mniej niż na początku, ale do dziś nie rozumiem dlaczego tak musiało być. U Ciebie dochodzi jeszcze samobójstwo Twojego chłopaka, a to jakby nie patrzeć podwójny dramat, bo pewnie nie raz człowiek się siebie pyta czy jednak gdzieś popełnił błąd, czy nie zauważył znaków wskazujących na to, że ktoś się szykował na taki krok... Wiele pytań, a tak mało odpowiedzi. Mogę tylko napisać, że czas leczy rany. Wiem, banał, ale nic nie trwa wiecznie - zarówno dobre jak i złe chwile przemijają i kiedyś musi wyjść słońce. Czego Ci życzę z całego serca.