Nie rozumiem jej

Zerwalismy toksyczny zwiazek. Rozpieszczony bachor z objawami depresji. Spodziewalem sie, ze jak sie skonczy to w normalny sposob (zauwazylem ze cos jest z nia nie tak jak oddala swojego ukochanego kotka i dume na pol roku do schroniska bo "za bardzo urosl" a ona ma za male mieszkanie). Problemy zaczely sie jak sie wyprowadzilem z miasta. Rozmawialismy po kilka razy dziennie. W koncu stwierdzila, ze rozmowy ze mna ja rozpraszaja bo caly czas czegos zapomina i ograniczyla kontakt. Po tygodniu, odezwalem sie. Byla wkurzona ze sie odzywam. Pytam czy zerwac. Najpierw blagala by NIE robiac sie na biedaczke i wymuszajac wspolczucie, ze chce mnie w swoim zyciu ale chce byc singielka. I tak sobie miesiac rozmawialismy o tym samym. Nie bylo zadnej normalnej rozmowy oprocz tego jak jest jej zle i zebym ja zostawil bo wszystko spieprzyla brakiem czasu, itp. Pytam czy chce. NIE. W koncu powiedzialem, ze cenie ja jako osobe ale nie podoba mi sie takie gadanie i ze wyglada mi to jak stek klamstw i manipulacja i chcialbym zadac temu koniec ale nie chce byc strona konczaca i chcialem umowic sie na telefon zeby zakonczyc to w normalny sposob. Napisala ze nigdy mnie nie oklamala ale potrzebuje czasu i zebym do niej nie dzwonil. Dzwonie. Nie odbiera. W koncu odpisala ze chce zerwac, zapewnia mnie ze nie ma innego faceta i ceni mnie jako przyjaciela ale zebym do niej nie dzwonil bo musi sobie to wszystko przemyslec. W d***e mam zwiazek z nia, ale zalezy mi by wiedziec czy wszystko u niej w porzadku (patrz: depresja) - napisalem jej, ze nie wypalilo miedzy nami. Trudno. Zycze jej wszystkiego najlepszego ale i chcialbym wiedziec czy wszystko u niej ok bo sie martwie.