przestałam cieszyć się z ciąży

gość z 18:38 - proszę o usunięcie tej wypowiedzi bo oprócz obrażania to jawna namowa do przestępstwa.

Jakbyś się czuła autorko gdyby twoi rodzice byli rozczarowani że nie jesteś synem ???

Ja też przy drugim usg dowiedziałam sie że bedzie chłopiec. Pamiętam że zrobiłam oczy wielkie jak talerze bo jakoś myślałam o dziewczynce. Nigdy nie byłam typem chłopczycy więc pewnie stąd moje nastawienie. Mąż zauważył moją minę i wypomniał mi to, ale to był jedyny w sumie taki moment zaskoczenia, bo tak naprawdę to cieszyliśmy się tego dnia. Pamiętam że mówiłam "ojej to w pokoju będą stały takie zabawki których nie lubię, jakieś autka" ale mówiłam to ze śmiechem, a w środku serce trzepotało mi z radości. Dziwne opisywać takie sprzeczności ale tak własnie było. Pamiętam poszliśmy wtedy na spacer na lody i delektowaliśmy się tym wielkim dniem. Byłam zafascynowana tym że zostanę mamą, że będę mieć dziecko. Wiadomo widywałam przez całe życie inne kobiety jak zostają matkami ale jakoś nigdy sobie siebie nie wyobrażałam że ja mogłabym mieć dziecko, chociaż marzyłam ze kiedyś tam może będzie mi dane je mieć. I stało się! Tak się zaczęła nasza wielka przygoda życia. Urodził się chłopczyk. Jest piękny jak laleczka. I nie dość że piękny to jeszcze fajny. Kurcze. Nie da się go nie kochać. Do dziś nie mogę uwierzyć że spotkało mnie to szczęście

Zeby wogole urodzić zdrowe dziecko, chociaż jedno... Az mi łzy w oczach stanęły, ze ktokolwiek moze mieć taki dylemat :-(