nie potrafie sie z tym pogodzic

Domyslam się ze zostane zlinczowana. Ale już mi to obojętne. Mam dziecko. Syna. Nie potrafie być jego matka. Nie potrafie pogodzić się z jego płcią. Zawsze marzyłam o corce. Od zawsze mowilam, ze nie nadaje się na matke chłopca. To nie dla mnie - zabawy w wojny i rysoraki. Gdy się dowiedziałam na usg ze to syn - chciałam umrzec. Mialam myśli samobójcze. Plakalam cala ciaze z tego powodu. Bylam zrozpaczona, zdruzgotana, zdeptana, skazana na bycie matka syna... matka syna co to w ogole jest>?!?! to jak jakiś wybrakowany towar :( jakbym nie była pełnowartosciowa kobieta, bo nie urodziłam innej kobiety :( po porodzie nic się nie zmieniło... boli mnie, strasznie boli mnie widok matek z dziewczynkami. Mysle żeby odejść od meza. Bo on go kocha. A ja? jako moje dziecko tez kocham. Ale nie potrafie o nim myslec jak o chłopaku. Mysle o nim w kategorii "dziecko" czyli ono a nie on. Mysle sobie, za co mnie to spotkało? w czym ja jestem gorsza?

Ja mam dwóch synów i jestem szczęśliwa! Jestem jedyną kobietą w moim domu, tylko ja zbieram komplementy :-p nigdy nie chciałam dziewczynki! Ty się ciesz, a nie zadreczaj!

ja nie chce komplementow dla siebie, nie potrzebuje tego. Nie jest mi to potrzebne do szczęścia, tak jak syn. Potrzebna mi jest corka. Kolejna ciaza odpada- gdybym znow miała chłopca, przysięgam- zabiłabym się

Głupia KROWO , ciesz sie ze masz zdrowe dziecko idź sobie na dziecięca onkologie i zobacz jakie ludzie maja tragedie :o

Ja nie rozumiem Ciebie kompletnie, ale skoro tak się czujesz, powinnaś skorzystać z pomocy psychologa. Samo Ci zapewne nie przejdzie, a chyba nie chcesz skrzywdzić swojego syna swoimi zachowaniami, dzieci czują więcej niż myślimy.

powiedz mu zeby tak jak mamusia chowal siusiaka do szuflady :)