Jej oczekiwania a moje

Witam. Jestem już poważnym człowiekiem i nie w głowie mi jakieś przygody, ale... Parę lat temu poznałem nową koleżankę. Oboje jesteśmy w związkach małżeńskich, mamy kochających partnerów, dzieci i życie, którego wielu mogłoby nam pozazdrościć. I można tu wiele pisać, to i tamto. Jedna rzecz jest jednak dziwna. Dałbym się za nią dać pokroić, mógłbym... wiele. I bardzo dobrze nam, kiedy siedzimy naprzeciwko siebie przy kawie lub lunchu. Wiemy o sobie, o swoich rodzinach baaardzo dużo, świetnie czujemy się w swoim towarzystwie i tyle. Wiem, że ma do mnie zaufanie, że mogłaby ze mną pojechać na koniec świata, bo nigdy się do niej nie dostawiałem (?). I to jest właśnie bez sensu. Pomijając wszystko, rzeczą najnormalniejszą na świecie powinno być jakieś zbliżenie. No choćby pocałunek na powitanie, a tu nic. Nie wiem czy odpowiednio odczytuję jej oczekiwania. Nigdy wcześniej nie miałem takiej sytuacji, nie romansowałem, nie flirtowałem. Na marginesie, nie robimy nikomu krzywdy. Ona jest wspaniałą matką, domyślam się, że świetną żoną i nie ma zamiaru tego zmieniać, jak i ja. Boję się, że kiedyś powie mi: spadaj, myślałam, że jestem dla ciebie atrakcyjną kobietą, a ty nic. Lub coś w tym stylu. Proszę, podpowiedzcie mi co mogę zrobić żeby poznać jej potrzeby.

Jeśli masz chęć, ja doradzę Tobie, Ty mnie, męska umowa. gg: 49464170

No nie wiem, czy tak nie w głowie tobie te przygody!:D

jak w tytule ...

Zostaw jej rodzinne szczęście w spokoju. Kiedy będziesz już zasuszonym 88letnim starcem, zasiądziesz w fotelu i szykując się na tamten świat z wdzięcznością wspomnisz że nie zniszczyłeś komuś życia.