tępota umysłowa

Witam, na wstępie chciałam oznajmić, że tytuł absolutnie nie jest przypadkowy. Nie wiem, czy ktokolwiek z forumowiczów był już w podobnej sytuacji, ale jeśli nie, fajnie byłoby zasięgnąć rady od kogoś 'postronnego'. Otóż - całe życie wszyscy wszystko załatwiali za mnie. Wszędzie chodziłam z matką, która pomagała mi we wszystkim. Nie potrafię załatwić nawet najprostszych spraw w urzędzie. Nie mam pracy, bo nic nie potrafię robić. Raz byłam kelnerką na miesiąc, nie przedłużyli mi umowy, bo nie ogarniałam nic totalnie. Ciągle się myliłam w rozliczaniu kasy itp. Nic mnie w życiu nie interesuje, potrafię spędzić cały dzień na oglądaniu telewizji. Przyjaciół nie mam, nie potrafię nikomu zaufać aż tak, żeby opowiedzieć o wszystkich swoich problemach. Co najlepsze, czasem ktoś chce się ze mną spotkać, ale ja wymyślam pretekst, żeby się z tą osobą nie zobaczyć, zupełnie nie wiem dlaczego. Mam straszne problemy z pamięcią, nie potrafię czasem powiedzieć, co wczoraj jadłam na obiad. Byłam na studiach, zrezygnowałam po pół roku, bo stwierdziłąm, że to nie ma sensu, wszystkiego kułam się na pamięć, nie podejmując nawet 'zrozumienia tematu'. Ciągle zdarza mi się być nieobecną, ktos coś do mnie mówi, a ja nie potrafię się skupić. Ugotowanie czegoś mnie przerasta, gdy mam więcej niż dwa palniki zajęte, gubię się i nie wiem gdzie ręce włożyć. Nie wiem, jak znajdę sobie pracę, faceta.. Nie udaje mi się przejść ani jednej rozmowy kwalifikacyjnej. W niczym nie jestem dobra, nie potrafię pływać, nie mam prawa jazdy, nie umiem ładnie rysować, śpiewać.. Chciałabym się czymś zainteresować, ale wszystko mnie nudzi.. ma ktoś podobnie?

Myślę, a raczej jestem pewna, że potrzebujesz konsultacji. Terapia, która wzmocni Twoją samoocenę jest niezbędna, jeśli chcesz dokonać zmiany. Ucieczka przed ludźmi, upatrywanie problemów w rodzinie nie pomoże.Znajdź dobrego psychologa w Twoim mieście i nie wstydź się iść z nim porozmawiać.