Bezrefkelsyjne Święta

Zaczne od tego iż myślałam, że jak juz pojawi się na świecie nasze dziecko to Święta znów będą miały ten niepowtarzalny, magiczny klimat...Że będziemy razem z Naszą Córeczką wypatrywać Pierwszej Gwiazdki, że spotkania w gronie rodzinnym będą prze-urocze, że z uśmiechem będzie składać sobie życzenia, śpiewać kolędy czy najzwyczajniej w świecie serdecznie rozmawiać... A tymczasem świeta minęły, minęły bezrefleksyjnie, bez klimatu, nawet nie mielismy chwili aby się zatrzymać i naprawde poczuć ze to JUZ -to już BOZE NARODZENIE, ( a to ze bez sniegu - to tylko pogłebilo efekt a raczej jego brak) Nasza Córa urodzila sie w sierpniu ja jestem na macierzynskim, maz bardzo duzo pracuje. Ja całe dnie siedze z Małą w domu - kocham ją, jednak wiadomo jak to dziecko domaga się ona a to czasu a to uwagi - ja staram sie jej to wszystko dawac i dobrze wychowac , jednak bywaja dni ze jest ciezko, czasem nie mam nawet czasu umyc głowy, przy przygotowac "lepszego" obiadu, nie zawsze jest posprzatane.. Aczkolwiek zawsze pocieszam sie ze z Małą jest wszystko dobrze i najwazniejsze zeby byla zdrowa a my ( ja) zacisne zeby i dam rade... Myslac jeszcze niedawno o nadchodzacych Świetach marzylam aby byly odskoczna od codziennosci, nie moglam sie doczekac tego ze Mąż bedzie z nami 3 dni, pomoze mi, odciaży, pobawi z córką ( bo zeby nie bylo pomimo tego ze bardzo duzo pracuje fizycznie- w miare swoich sil i mozliwosc***omaga mi w domu przy dziecku, jednak zdarzaja sie takie dni ze wraca poznym wieczorem kiedy mala juz spi a ja musialam sobie radzic przez cały dzien sama) no wiec perspektywa 3 wolnych dni bardzo mnie cieszyla. Świeta jednak bardziej mnie zmeczyly niz normalny dzien... :( - Nasza córa wymaga uwagi, opieki, jedzenia - wszystkiego niezaleznie od tego czy sa Świeta czy nie. Ja musialam zap***alac 2 razy wiecej niz na codzien, zeby przygotowac jedzenie na Wigilie, posprzatac chate, w biegu ubieralismy choinke kiedy mała spała. Kiedy nie spała ja sie rozdwajałam zeby ogarnac i dom, szykowanie świąt, oporządzić mała i "pocelebrowac" obecnosc męża. Potem 2 wigilie jedna u tesciow, druga u rodziców - mnostwo zamieszania, ubieranie siebie, malej, szykowanie rzeczy do samochodu, pakowanie, wszystko w biegu, jeszcze wiecej roboty... i po 18 juz powrót bo mała marudzi po chce juz byc umyta i spac. No to z powrotem pakowanie betów, prezentow, toreb, ucieranie i do domu :) 1 dzien swiat niby wytchnienie - ale i tu wymienianie sie zeby isc do kosciola wiec w sumie i tak na mszy nie jestesmy razem tylko raz mąż, raz ja bo ktos musi zostac z mała, wieczorem jak mala poszla spac, goscie u nas, 2 dzien swiat - my z mała w gosciach u moich rodzicow Powrot na wieczor, mala spac a my nacieszyc sie soba no bo nastepny dzien mąż do pracy.. Reasumujac czulam sie po tych sweitach jeszcze bardziej zmeczona niz normalnie bo nie dosc ze do codziennych obowiazkow zwiazanych z mała to dochodza dodatkowe zwiazane ze swietami. Tak mi jakos smutno zle, minely swieta a ja nie czuje ze one wogole byly :( sylwester minal - rowniez podobne - bylismy u znajomych z mała moi rodzice... mozna bylo sie chwile zrelaksowac , odchamic ale czas lecial szybko a i po mała mielismy na 6 rano jechac Nie , nie zale sie i nie oczekuje zadnych rad - chcialam sie tylko wygadac****oznac wasze zdanie kobietki, czy macie podobne przemyslenia po świetach, jak to jest u was z dziecmi? czy jeszcze kiedykolwiek poczuje-poczujemy prawdziwa magie Świeta Bozego Narodzenia??

Witaj w klubie. Też byłam taka naiwna i myślałam że będzie tak sielankowo a tu rzeczywistość jest inna. Wszystko w niego wiecznie mało czasu itd. Niestety ale tak pięknie z dziećmi to chyba tylko w reklamach tv:)

A ja miałam w tym roku super Święta, a to dlatego, że wreszcie mieszkamy z mężem i córką sami, że mogliśmy olać te durne celebracje, tradycje, zaharowywanie się na siłę, bo pierwsza gwiazdka itp. Była choinka, były potrawy wigilijne ale nie 12 tylko 4-5, luz, odwiedziny u krewnych na spokojnie... To były wspaniałe święta:) Ale nie przejmuj się, Autorko, dzieci szybko rosną, z większymi jest łatwiej (nasza córcia ma 19 miesięcy i już jest duuuużo fajniej).

Myślę, że poczujesz magię świąt jak dziecko zacznie czekać na czas ubierania choinki, będzie skakać z radości jak ją wniesiecie do domu itp, jak będzie próbowało przechytrzyć Mikołaja i zobaczyć go jak podkłada prezenty i zaskoczenie, że znowu się nie udało ;) Jak będziesz patrzeć z jaką pasją odpakowuje prezenty i jak się cieszy. A przede wszystkim jak ty zmienisz podejście, bo na razie to widzisz ubieranie się, rozbieranie, pęd od jednych gości do drugich. W przyszłe święta zacznij się bawić, zobaczysz jak przyjemnie jest gdy maluch nawiesza ozdoby choinkowe na samych dolnych gałęziach :D

O boze.... wiem o czym mowisz!!!!! Ja urodzilam 15 listopada i tez sie przeliczylam. Myslalam, ze spedze ten dzien z mezem i dzieckiem przy pachnacej choince, blasku lampek,wpatrzeni z nasza coreczka w iskrzacy snieg za oknem, a moze nawet pojdziemy na spacer przeszczesliwi ze na swiecie pojawila sie nasza dlugo oczekiwana coreczka. A dzien wygladal koszmarnie!!! Ubieranie, pakowanie dziecka do samochodu, potem halasliwa wigilia u tesciowej, dziecko przespalo moze tylko dwie godziny a tak marudzilo od nadmiaru emocji. Malo co zjadlam, nie pospiewalam koled, prezenty otwierane w pospiechu, przewijanie, karmienie malej i tak przeszlo.... bez zadumy zadnej

nie rozumiem dlaczego tak małe dzieci zabieracie gdziekolwiek. Chciałybyście "pocelebrować święta", więc trzeba było je spędzić tylko z mężem i dzieckiem we własnym domu

No ja nie mialam wyboru.... Tesciowa mieszka raptem 10 min jazdy samochodem od nas a na dodatek przylecial jego brat z zona i dzieckiem z francji, specjalnie na wigilie i nie wypadalo spedzac wigilii we 3....

Dodam ze planujemy " za niedługo" 2 dziecko - ale czasem tak sobie mysle jak z jednym jest tyle roboty to czy naprawde damy sobie rade z dwójka dzieci? i zaraz sobie mysle ze moze jednak odłozyc starania na kilka lat - ale po chwili znow przyhcodzi refleksja , ze jak juz odchowamy nasza pierworodna to juz chyba nie bedziemy ( nie bede chciala) wracac do tych pieluch, kolek i tak dalej... ze od razu zaplanowac drugie, przemęczyc sie niestety no ale potem miec "spokój" :) sama niewiem Najwazniejsze zeby bylo wszystko dobrze...

chciałabym mieć takie problemy :/

ja miałam to samo....rozerwanie pomiędzy dwoma rodzinami, moją i męża - pretensje z dwóch stron, pakowanie się non stop i rozpakowywanie.... tęsknię za atmosferą z mojego domu rodzinnego, gdzie spędzaliśmy wigilię i święta w czwórkę, po wigilii jechaliśmy tylko późno wieczorem na herbatkę do babci, bym w końcu tam usnęła, albo po drodze do domu. Tata szedł na Pasterkę, my w domu pod kocem przy włączonej choince pochłaniałysmy z mamą i siostrą pyszności i oglądałysmy prezenty...nie było pośpiechu i nie było fochów. Za tym tęsknię, ale wierzę że kiedyś uda mi się te momenty na nowo stworzyć i u siebie :)

Hahaha, nie jesteście już dziećmi, teraz Święta to harówa i pośpiech, witajcie w prawdziwym życiu :P