zniknelam

Smutno mi. Tak sie chcialam wygadac. Pracowalam na uczelni blisko 10 lat - najpierw 4 lata stypendium, potem z przerwami prowadzilam zajecia. Od 1 stycznia nie ma juz dla mnie zlecen. Przestalam istniec. Zniknelo moje nazwisko, ludzie, ktorych znam od lat nie racza odpowiedziec na nawet na maila... Zniknelam z "systemu" w jednej chwili. Wiem, ze tak samo bylo z innymi poprzednimi pracownikami uczelni, ale i tak mi przykro. To byla super praca. Dzisiaj jestem tu ostatni raz. Oddaje klucz do biura...

Bardzo ci wspolczuje,ale jednoczesnie zaczynasz nowy etap w zyciu,kto wie moze bedzie lepszy glowa do gory kto wie co szykuje dla ciebie los :) powodzenia

Przykro mi... każda zmiana, zwłaszcza tak, wywołuje smutek. Ale nie martw się, nie jesteś jedyną "znikniętą". Oddasz klucze, zamkniesz ważny etap, ale nie znikniesz tak naprawdę, Ci, którzy Cię kochają, lubią, doceniają, zawsze Cię znajdą. Nawet, jeśli teraz myślisz, że ich nie ma lub jest ich niewiele.... Powodzenia w nowym etapie życia. Pozdrawiam