Zwiazek czy praca

czesc, wiem ze temat moze wydawac sie dziwny ale... jestem od dluzszego czasu w zwiazku na odleglosc, wina studiow... ciagle wyczekiwalam ich konca zeby na stale moc zamieszkac ze swoja druga polowka. Dzis mo promotor zaproponowal mi etat na uczelni i udzial w miedzynarodowym projekcie przez najblizszych kilka lat... nie wiem co mam robic :/

Wybierz to, czego naprawdę chcesz. Zrelaksuj się, usiądź w domu na spokojnie i zrób sobie listę plusów i minusów zostania i wyjazdu. Moim zdaniem ogólnie ludzie są ważniejsi niż praca, jednak z drugiej strony to dobra praca sprawia, że się realizujemy i jesteśmy z siebie zadowoleni. Zastanów się, czy taki wyjazd musi się wiązać z rozstaniem, czy nie da się tego jakoś pogodzić? Jeśli nie da to już musisz sama sobie odpowiedzieć, co jest ważniejsze. Nie myśl o tym: co on o tym sądzi itd. To Twoja decyzja. Masz szansę osiągnąć bardzo wiele i jeśli naprawdę Ci na tym zależy, zostając tutaj raczej nie będziesz szczęśliwa i będziesz co jakiś czas wspominać: mogłam wyjechać. Jednak przemyśl dobrze, czy z kolei wyjeżdżając nie będziesz żałować, tęsknić. Zawsze chyba też można się z tego jakoś wykręcić, spróbować i w razie czego zrezygnować. Chyba nikt Cię nie będzie do niczego zmuszał? Najlepiej wyobraź sobie oba scenariusze i zastanów się dobrze, co będziesz czuła jak zostaniesz, a co jak wyjedziesz.

Dodam jeszcze, że jeśli wasz związek jest naprawdę poważny to może jednak to chłopak by się do Ciebie przeprowadził? Miejsca zamieszkania można zmieniać, pracę też, a z ludźmi już nie jest tak łatwo. :)

Jeśli lubialbym to pracę to wybrałbym pracę

tę pracę*

problem jest taki ze to facet z za granicy i bardzo przywiazany jest do swojej rodziny tam i przyjaciol, a juz prawie 4 lata zyjemy na odleglosc i mnie to meczy juz, usiade i pomysle bo to fajna oferta ale z drugiej strony nie wyobrazam sobie byc z kims innym... jednak ludzie odchodza czesto od siebie a potem zaluja.. eh zycie

4 lata na odległość? O jeny. Rzeczywistość z nim może okazać się inna, a ulubiona praca też jest fajna

masz szansę rozwijać się i coś osiągnąć. A facet pewnie chciałby zrobić z ciebie kurę domową - pewnie zaraz pojawiłoby się dziecko i jesteś uziemiona w domu. I nie oszukujmy się - za granicą nie osiągniesz czegoś takiego

ja bym wybrała pracę. serio mówię. 4 lata na odległość to żaden związek... i dziwne jest to, że on jakoś przez te 4 lata nie potrafił się do Ciebie przeprowadzić... bo co, przywiązany do mamusi i kolegów? śmieszne.

On jest z Konga , jego ojciec jest wodzem plemienia, więc może u niego byłoby mi lepiej?

niestety zalozenie od poczatku bylo takie ze ja sie przeprowadze tam, ona ma tam parce i znajomych i wiem ze ze wzgledu na jezyk i zawod ciezko by u bylo cos znalesc, musze pomyslec, porozmawiac z nim raz jeszcze i zobacze na ile to wyglada powaznie, co do 4 lat an odleglosc uwierzcie ze ciezej utrzymac taki zwiazek

a jakiej jest nacji? Ty tam znajdziesz pracę? jesteś pewna?

Holender, juz pracowalam u niego w firmie dorywczo, jezyk znam na poziomie dobrym i sie doksztalcam, za kilka mies (przed ukonczeniem studiow) zaczne cos tam szukac i zobacze jak sie sprawy uloza

W sumie obie opcje brzmią obiecująco. W sumie jak się tak zastanowić to chyba nawet praca i życie w Holandii jest jeszcze lepsze niż etat na wyższej uczelni w Polsce. Pod warunkiem, że nie będzie to byle jaka praca. ;) Zależy jeszcze na czym polega ten projekt międzynarodowy.

wyjazdy na konferencj****adania w laboratorium, wyjazdy w teren