moj narzeczony chce odwlec slub nie wiem co myslec

jestesmy razem rok, znamy się dłużej. W listopadzie mi sie oswiadczył. Wszystko było super, w ogole sie nie kłóciliśmy. Chcieliśmy kupić razem mieszkanie, ale jego matka zaczela sie wtracać i zrobila pod siebie ze mieszkanie ma byc na niego a ja mam u niego mieszkac. Strasznie mnie to bolało, były kłótnie przez decyzje jego matki i przez to ze nie umie się jej postawić, tylko robi wszystko pod nią. Moi rodzice się wściekli bo widzieli jak mnie to wszystko przytłacza. Moi rodzice spotkali się raz z jego rodzicami i omawialiśmy mieszkanie które miałobyć nasze wspólne. Niestety jego matka po tygodniu się wycofała i zrobiła nas w jajo. Wściekłam się, bo razem się mieliśmy złożyć i żyć "swoim życiem". Raz przez to jak w innych sprawach jego matka się wtrącała, wyzywała mnie, a ja jej nic nie zrobiłam, rzuciłam mu pierścionkiem zaręczynowym i powiedziałam że odchodzę, że niech w takim razie zamieszka sobie z mamą jak mnie w ogóle nie szanuje, jego mama mu mówi jak ma to mieszkanie urządzić, ja w ogóle się nie liczę. Mieliśmy mieć wesele w pazdzierniku, ale oczywiscie jego mama mowi ze to za szybko, że ona chce zebyśmy mieli za rok......... itd itp i oczywiście same kłótnie przez jego mame. Jak się nie wtrącała to wszystko było idealnie. A teraz mój narzeczony mówi mi że on chce ślub przełożyć na 2015 rok. Sala zamówiona, moja rodzina o weselu juz wie, ze w pazadzierniku a tyu takie szopki są. Teraz wszystko trzeba odwołać na wstyd ludzki i nie wiem po co. Ja chcę się pobrać z nim nawet jutro bo go kocham a on teraz chce przekladac bo moze sie jeszcze rozejdziemy, boi sie ze wezmiemy slub, urodzi nam sie dziecko a ja sobie odejde i bedzie musiał płacić na nas alimenty............. jestem wykonczona, wymysla jakies niestworzone historie nie wiem co o tym myśleć. Moi rodzice są wściekli, tata jest zawiedziony, robi awantury mi ze mam go zostawic, bo robi mnie w chu..., ze co to w ogole za rodzinka, ze jego matka na mnie sie drze itd. Dodam ze rodzina mojego narzeczonego sklada się z 5 osob, bo z całą rodziną są pokłoceni. Tata nie gada z braćmi, matka tez z rodzenstwem nie gada. U nich w domu rządzi mama, wszystko musi być tak jak ona chce. Dodam, że nigdzie całe życie nie pracowała i siedzi wciąż w domu, jest wyrafinowana i wszystkich na około obraża. Cały czas drze pape na każdego, wszystko musi być tak jak ona chce. I oczywiscie w sprawach mieszkania cały czas mówi w liczbie pojedynczej o swoim synku "twoje mieszkanie, ty bedziesz miał takie szafy, ty to, a ja oczywiscie na boku. Tez miałam sie do mieszkania dołożyć. Jak ją raz poprosiłam żeby mnie nie lekceważyła i mówiła że to będzie "nasze" mieszkanie to od razu wielka afera i darcie pyska na mnie że jak ja śmiem jej to mówić, jestem bezczelna itd. A mój narzeczony NIC na to. W ogóle mnie nie broni, wciąż tylko przytakuje mamusi i jeszcze do mnie pretensje ma, że ja źle się do jego mamy odnoszę. Kurde, nic jej nie powiedziałam obraźliwego, po prostu poprosilam zeby mówiła NASZE MIESZKANIE bo źle się z tym czuje. Potem takie szopki są, ja z moim narzeczonym nie gadam, nastawiamy się wrogo do siebie, ja od razu chciałabym się pogodzić a on ma focha 3 dni albo więcej. Nie wiem jak mam sie wówczas zachowywać, nerwy mi siadają, bo chce normalnie z nim i jego mamą rozmawiać a ta mnie w ogóle normalnie nie szanuje, od razu krzyki na mnie, a jak jade do nich do domu to wciąż mnie lekceważy, w ogole ze mną nie chce rozmawiać, traktuje mnie jak powietrze. To trudna sprawa. Sama nie wiem co o tym myslec, nie wiem co robić, to toksyczna rodzina, szkoda bo naprawde super nam sie układało jak jego matka nie wtrącała się. I teraz jeszcze odroczony ten ślub ma byc, przeciez jakby mnie kochał to by nie chciał odkładać ślubu nie? Czy ja naprawde przesadzam i jestem taka histeryczka ze to wszystko moja wina??