mam 19 lat i nigdy nawet się nie całowałam

porażka, prawda? wszystkie moje rówieśniczki mają chłopaków albo randkują... a ja się nikomu nie podobam, jestem zawsze sama... nawet na studniówkę nie miałam z kim iść bo żaden chłopak mnie nie lubi... nawet mamie jest przykro że żaden chłopak się mną nie interesuje :(

ja też !

spoko, każda potwora znajdzie swego amatora :)

ale kiedy? :(

całowanie w dzisiejszych czasach nic nie znaczy. idziesz na imprezę, wyrywasz przystojniaka, calujecie sie, jest fajnie, na drugi dzień zapominasz. tak to dziala. sprobuj, fajna zabawa.

Wrzuć fotkę do oceny, może ktoś z kafe będzie zainteresowany

a chodzisz na imprezy ? dyskoteki ? bary ? domowki ?

rzadko chodzę, ale jak już idę to też jestem niewidzialna :(

ale pieprzysz. każda dizewczyna jest ładna, wystarczy się pomalować, dobrze ubrać i najważniejsze- UŚMIECHAĆ. poznasz kogoś, oby na dłużej. Też kiedyś myślałam, że nikt się mną nie zainteresuje, ale obecnie mam paru adoratorow, do tego przystojnych ;)

Ale masz glupia mame!

czemu głupią? chciałaby mieć normalne dziecko pewnie... córki jej koleżanek z pracy są normalnymi nastolatkami i pewnie sama chciałaby żebym i ja była normalna :(

Ty jestes jeszcze praktycznie dzieckiem, i mama powinna sie cieszyc, ze przynajmniej randki nie przyslaniaja ci nauki a i szanse na niechciana ciaze przed skonczeniem szkoly male. A do tego nie powinna wpedzac cie w kompleksy, pewnie to glownie przez jej uwagi czujesz sie z tym niedobrze. Ja bylam od ciebie dwa lata starsza gdy zaczelam sie umawiac z chlopakami, wyszlo mi to tylko na dobre, a w zyciu nie uslyszalam od rodzicow, ze jest im przykro ze nie jestem typowa nastolatka.

tak, tylko że to widać że to nie jest dlatego, że jestem taka rozsądna i stawiam naukę ponad randkowanie tylko po prostu żaden mnie nie chce :( skąd pewność że kiedykolwiek zechce? jej jest pewnie przykro jak widzi ze zwyczajnie nie bede szczesliwa....

19 lat i dziecko? w tym wieku zazwyczaj zaczyna sie samodzielne zycie. nie wiem w jakim środowisku się wychowałaś, skoro według ciebie chłopakami zaczyna się interesować około 25. to normalne, że dziewczynie brakuje kogoś bliskiego i nie chrzań,że powinna żyć tylko nauką

No dokładnie

powiedz kochana co jest nie tak w Twoim wyglądzie? jakieś duże wady? może zwyczajnie brak c***ewności siebie?

Nie wiem czemu wkladasz mi slowa w usta, ja nigdzie nie powiedzialam, ze to nie wiek na zwiazki, ze ma czekac do 25, ze ma zyc tylko nauka. Ja tylko podkreslilam, ze z punktu widzenia jej MAMY wiecej w tej sytuacji plusow niz minusow i nie powinna dziewczyny gnebic z tego powodu. Zakladam, ze autorka jest na utrzymaniu rodzicow, dlatego napisalam, ze to praktycznie dziecko - wedlug powszechnej opinii, zakladanie rodziny w jej wieku jest raczej nierozsadne, a na pewno nie jest koniecznoscia. Autorko - jesli cie to pocieszy, moja sytuacja byla taka sama praktycznie, doslownie jeden facet sie mna interesowal zanim skonczylam 21 lat, a potem jakos sie wyciagnelam, wyjechalam na studia, poznalam nowych ludzi, nabralam pewnosci siebie i teraz jestem w szczesliwym zwiazku, mimo, ze jako nastolatki tez nikt mnie nie chcial.

no twarzy zbyt ładnej nie mam... ogólnie jestem szczupła, w miarę zadbana ale właśnie mam twarz jak chłopak :( no i piersi mam bardzo bardzo małe...

też wyjechałam na studia i nic się nie zmieniło :(

a gdzie studiujesz ?

Wyjechalas z rodzinnego miasta i mieszkasz na stancji/w akademiku? No to cos sie jednak zmienilo, nie spodziewasz sie chyba, ze od razu pierwszego dnia staniesz sie inna osoba. Mnie zajelo poltora roku zeby stac sie atrakcyjna, pewna siebie studentka, zamiast szarej myszki z liceum, niby duzo, ale zmiana byla ogromna i efekty podobne.

jesli jestes niezbyt ładna to ciekawy jestem czy byłabys w stanie zaakceptowac niezbyt ładnego chłopaka. Ale znając życie pewnie bedziesz czekac na przystojniaka który nigdy sie nie pojawi

Nieważne gdzie studiuję... ale nie jest to duże miasto Mieszkam w akademiku. Domyślam się że zmiany nie zachodzą 'ot tak' ale jestem tam już prawie pół roku i nie mam nawet jednej koleżanki... :(

studiuję w Radomiu :(

Bardzo śmieszne nieudolny podszywaczu.

przepraszam bardzo, czy usamodzielnienie się to dla ciebie założenie rodziny? chodzi mi raczej o zmianę miejsca zamieszkania, zarabianie własnych pieniędzy, mieszkanie poza domem rodzinnym miałam rację, żyjesz w dziwnym środowisku. Czyli ktoś, kto np studiuje dziennie w innym mieście, ma te 24 lata i nadal dostaje malą zapomoge od rodzicow jest dzieckiem? a może powinien interesować sie tylko nauką bo nie dorosl do doroslego zycia? śmieszna jesteś.

matki to są yebniete. Skoro jest jej żal, nie pomyślała że to jej wina? mogła zainwestować w lepsze geny dla ciebie, a nie teraz jej przykro. Co za idiotka :-D

''przepraszam bardzo, czy usamodzielnienie się to dla ciebie założenie rodziny? chodzi mi raczej o zmianę miejsca zamieszkania, zarabianie własnych pieniędzy, mieszkanie poza domem rodzinnym miałam rację, żyjesz w dziwnym środowisku. Czyli ktoś, kto np studiuje dziennie w innym mieście, ma te 24 lata i nadal dostaje malą zapomoge od rodzicow jest dzieckiem? a może powinien interesować sie tylko nauką bo nie dorosl do doroslego zycia? śmieszna jesteś.'' Naprawde jestes taka glupia i nie zrozumialas, co pisze?

zainwestować w lepsze geny? patrząc na nią i mojego tatę geny wcale nie są takie złe, tylko ja jestem pechowym rezultatem rekombinacji genetycznej :P

Bardzo śmieszne nieudolny podszywaczu.