Mój facet chyba mnie nie szanuje..

wczoraj pokłóciliśmy się o to, że nie pozwoliłam mu zapalić papierosa, przeklinał, powiedział, że 'mam się wypchać sianem i gównem' [!!!] od słowa do słowa i kazałam mu wracać do siebie mimo, że była 22 i mieszka 60 km ode mnie. Pojechał, a słowa 'przepraszam' nie usłyszałam, sądzę, że powinniśmy pogadać a on zawinął się i potem wydzwaniał i pisał, ja do teraz nie odpowiadam. Nie pozwolę się tak traktować, a to nie pierwszy raz, zawsze groziłam rozstaniem, sytuacje się powtarzały, ale tylko jak jest zły, na codzień jest idealny, kochany, uczciwy, no ze świecą takiego szukać, ale jak coś nie idzie po jego myśli to jest tak jak napisałam. Do swojej matki tak się nie odzywa. Ja gorsza? I teraz mam dwie opcje, nie odzywać się nadal, czy napisać mu, że coś we mnie pękło, że nie będę tego tolerować itp? chcę, żeby tu przyjechał i porozmawiał ze mną w twarz, nie cierpię niedokończonych spraw. Co radzicie?? jestem przeciwna żeby załatwiać to mobilnie, nie mamy 15 lat żeby kłócić się przez sms

.

a rzuć go wreszcie chyba że chcesz się użerać całe życie

jepnij mu z baśki

I dobrze zrobił, co to znaczy, że mu nie pozwoliłaś? Ode mnie byś jeszcze zarobiła w japę.

właśnie ten związek to ciągłe użeranie się.. czuję się jak jego mamusia, zrób to, zrób tamto, pilnuj tego i owego, sam nie chciał palić, miałam go wspierać, a robi mi awantury za byle co gdy jest po nie jego myśli, rozpieszczony jak bicz pański.. No ale mam się odzywać, czy uparcie milczeć żeby wziął d**ę w troki i łaskawie się tu pojawił?

up