czy to nie dziwne mieć żywego człowieka w brzuchu

tak sobie wczoraj siedziałam w pracy i Mała zaczęła mnie tak kopać, patrzyłam na ten brzuch jak podskakuje we wszystkie strony i przyszła mi taka myśl do głowy, że to w zasadzie trochę dziwne uczucie, ta świadomość że ma się żywego człowieka w brzuchu... wiem, może jestem dziwna ale tak mi sie wczoraj jakoś pomyślało... nie macie Kobiety takiego wrazenia?

no ja jak patrze na synka 3 latka to sobie myśle jak on tam w brzuchu był i jak z takiego ziarenka zrobił się taki sprytny mały człowieczek

mój Mąż po wizycie u lekarza jak dowiaduje się ile Mała waży czy mierzy potem cały dzień podejrzliwie patrzy na mój brzuch i nie może uwierzyć jak Ona się tam może zmieścić ;) ja mam problem innego typu za to - jak Ona stamtąd taka duża wyjdzie ;)

Mialam tak samo. Szok jakiegos rodzaju niesamowite to tworzenie sie czlowieka.. CUD dla mnie. Teraz patrze na 7 tyg coreczke i przypominam sobie zdjecia z usg jak bylapecherzykiem polcentymetrowym jak byla zatprodkiem ltorego slyszalam bicie serca i potem kolejne i kolejne doswiadczenia z usg i ruchy w brzuchu... i zrozpaczona jestem jak nigdy w zyciu na mysl ze usuwa sie nawet zarodki.. boli mnie to strasznie jak nigdy dotad:( nigdy wczesniej tak mocno nie czulam ze zarodek to czlowiek

A ja mam dziecko juz 5 letnie które kocham nad życie, okres ciąży też wydawał mi się cudem pod tym względem, że z jajeczka i pleminka powoli coś rośnie i staje się małym człowiekiem, że nosisz życie w sobie ... Ale jednoczesnie dla mnie aborcja to żaden problem. popieram ją. nie wiem, czy sama bym jej dokonała (tu gdzie mieszkam, można legalnie i za darmo). gdybym dosłownie teraz zaszla w ciążę (zabezpieczamy się), to bym sie powaznei zastanowiła porozmawiała z mężem, ale myslę że na 95% bym usunęła ciażę. dla mnie zarodek nie może równać się z życiem już narodzonym. znam sporo takich osób.

Oj tak to jest wielka tajemnica życia :), jak sobie tak brzuszek rośnie i rośnie i później bach dorodne niemowlę ;) :)

No niesamowite :) Jak ktoś napisał: CUD żYCIA :) Ja mimo, że byłam w wyczekanej/wystaranej ciąży to do końca nie dowierzałam, że "tam" jest Mały Człowieczek, a jakie to było dziwne krótko po porodzie... Też się dziwiłam, gdzie synek się mieścił (4100g, 59 cm) :) W/w myslę, że druga ciąża byłaby dla mnie zupełnie innym (bardziej świadomym) przeżyciem :)