Nie mogę wyjść do kuchni ani do kibla bo od razu podąża za mną

Mowa o rocznym dziecku. Nic nie mogę w domu zrobić, bo przez większość czasu muszę go powstrzymywać przed czynnościami niszczycielskimi lub zagrażającymi jego bezpieczeństwu lub bawić sie z nim kiedy marudzi. ledwie zdążę skombinować dla siebie jakieś żarcie i osobno dla niego. I tak dzień zlatuje. Nawet nie mogę ogarnąć elementarnych spraw wokół siebie. Nie mówiąc o czymś bardziej nadprogramowym. Jak wy sobie radzicie ? bo tutaj tyle doskonałych matek siedzi z tego co piszą to pracują zawodowo, dom zawsze czysty, obiad ugotowany, makijaż i ładny ubiór, i jeszcze mają czas na hobby

Odkąd zaczął raczkować miałam sajgon w domu. W okresach kiedy mąż wyjeżdżał wymiękałam totalnie, po położeniu dziecka spać siedziałam i patrzyłam się w ścianę... sięgał po wszystko, wspinał się wszędzie, wszystko wywracał, otwierał, rozrzucał, wyciągał, non stop przewracał się, obijał, posiniaczony był... Najgorzej było jak nauczył się chodzić- dość wcześnie, znowu wszędzie się przewracał bo nie umiał się zatrzymać i pół biedy jak kończył na fotelu, gorzej jak na ścianie. Opieka nad nim polegała głównie na ściąganiu go z łóżka, łóżeczka, krzeseł, parapetu, stołu, blatu kuchennego, wspinał się po prostu maniakalnie i nie miał żadnych zahamowań. Jak miał 15 mcy zaczął wychodzić z łóżeczka więc nie było nawet opcji odłożenia go na moment żeby iść spokojnie do toalety, przypięty w krzesełku się bujał tak że zaczynałam się bać...Zająć się jedną zabawką/czynnością umiał może na kilka sekund... Skupiałam się na pozytywach. Był zawsze pogodnym, radosnym dzieckiem więc tyle dobrego, nie marudził, nie jęczał z nudów, nie płakał... Na spacerach był nie do zdarcia, więc szybko odstawiłam wózek i chodził do oporu. Przesypiał całe noce, więc wiedziałam że do rana mam luz, nie chorował. No i mąż przeważnie był w domu i dobrze rozumiał jak ta opieka wygląda, więc nieraz bywało tak że to on wracał, brał dziecko na spacer a ja dopiero gotowałam, sprzątałam, albo sam wieczorem sprzątał. A mały jak skończył 1,5 roku powoli zaczął się uspokajać, bawić dłużej w jedną zabawę, nie wiem co to bunt dwulatka, odkąd właśnie dwa lata skończył- czuję jaka jest przyjemność taka czysta z bycia mamą, jest wspaniały, potrafi się bawić godzinami, jest na tyle sprawny i rozumny że robi to w miarę bezpiecznie jak to zabawy ruchowe, ma wspaniałą wyobraźnię... Powoli tęsknię za kolejnym dzieckiem :)

zadzwoń do Trynia i po problemie

Taki wyposzczony to obydwoje załatwi :-O

ja dopiero nie dawno sikam w spokoju bo 3 latek rozumie że jest kolejka - wcześniej miałam to samo co ty - bedzie lepiej jak bedzie mógł ci pomagać i bedzie umiał dłużej zająć się sam sobą

bez przesady, ze malucha nie mozna powstrzymac. Maluje sie czy ogolnie szykuje do zycia z rana, jak mąż jest jeszcze w domu. I tonie tak, ze on sie zajmuje maluchami tylko ma je na oku. Jak trzeba ugotowac czy posprzatc, to dziecko niech posiedzi w łozeczku albo kojcu jak masz. Jak jest aktywne to TY siedz z nim, pobaw sie chwile. Jak Ci to meczy to zabiaraj na spacery, daj mu sie wychodzic, poprzewracac,straci sily i bedzie spał

Ja przy pierwszym dziecku nie rozumialam,co to sie baby tak rozpuszczaja nad soba,bo co to znzcay,ze dzieckk nie posiedzi samo - teraz mam drugie,jest to syn(pierwsze to dziewczynka) i jak mnie nie widzi,to wyje,a tak poza tym rozpieprza wszystko,otwiera szafki,wysypuje rzeczy,co dosiegnie gdziekolwiek to zrzuci,gryzie kable, po prostu destrukcja i bajzel. Jak ro ie z ki lem - ide i juz,drzwi nie zamykam. Jak chce to przyjdzie do mnie,a przez te minute moze domu nie wysadzi w powietrze. Zarcie robie na szybko,on siedzi w bujaku,o ile sie z wrzaskiem nie wydo edzie,a jak woli - niech siedzi na podlodze. Od czasu do czasu biore go na rece,jak np nic ni3 musze ciachac,tylko cos jedna reka. Ogolnie mam teraz w d***e porzadki jakies specjalne czy wypicowane jedzenie. Lubie spedzac czas z dziecmi i teraz to jest moim priorytetem

Ja miałam urwanie głowy do 6 mc synek chciał ciągle na ręce, płakał ciągle na cycu wisiał itp. Od 6 mc siedzi sam potem zaczał szybko raczkować, chodzić i teraz już jest lepiej ma 11 mc i pobawi się sam w kojcu nawet godzine jak musze posprzątać czy coś ugotować ważne żeby mówiła do niego i żeby mnie widział. Dużo robi może też to ze mamy stały schemat dnia i mniej wiecej wie co będzie o danej porze:)

Mój synuś 16 mc ma teraz i też ciągle łazi za mną, gotuje jak spi, bo chce mieszać łyżką w zupie, albo łapie za kuchenkę. Maluje się w łazience, a on obok bawi się zabawkami, albo robi "bachy" wrzuca klocki do wanny i krzyczy bach :) Sprawy fizjologiczne załatwoam tak, że wkładam go do łóżeczka i daję zabawkę, która zajmie go na chwile, a jak się nie da, to biore go ze sobą, no cóż...

kojec.zabawki. i tak siedzi godzine dwie trzy. nie jestem matka polka juz sie przyzwyczail. i mam spokoj

mój to tak się darł z kojca że w końcu go schowałam na poddasze,

Mam synka 11 miesiecy,owszem raczkuje,wszedzie lazi,ale co trzeba to pozabezpieczalismy i mam duzo luzu. Maluje sie a maly bawi sie w lazience,oglada pralke,saglada do kosza na pranie,zaglada do wanny i wrzuca do niej rzeczy ja moge wztawic pranie. Potem mam czas zrobic sobie sniadanie,on sie bawi na dywanie. W kojcu sie tez darl,ale jak przestalam go uzywac i tak sobie stoi to czasami sam sie upomni,ze chce do srodka,bo sa w nim zabawki ktorych dawno nie widzial. Nie naduzywam kojca,to jak musze go wsadzic to nie ma krzyku. Odkurzamy z synkiem. Jest zafascynowany odkurzaczem,lapie za rure albo probuje na niegow wsiasc. W kuchni daje mu miski,butelki i sie bawi. Ja na prawde odzylam jak dziecko zaczelo mi raczkowac bo wczesniej byla.straazna maruda co wszystko chciala a.nic nie mogla. Nie panikuje,daje luz i mam spokoj. Cale mieszkanie jest dla niego. Teraz tez wrocilismy ze spaceru,on sie bawi na dywanie a ja mam chwile odsapnac. Teraz pobawimy sie razem, nakarmi,poloze go spac i zrobie obiad. Poniej wroci maz z pracy i sie pobaw z synkiem. Nie padam na pysk po calym dniu. Ale tez nie stawiam sobie nie wiadomo jakich celow. Pranie raz na 2-3dni,czasami dwa dni pod rzad ale jedna pralka. Kurze zetre w miedzyczasie. Odkurzanie tez nie codziennie. Obiad raz na 2 dni dla naszej trojki. Tylko jak jemy cos niezdrowego to oddzielnie gotuje dla synka.

otwiera szafki? wysypuje mąkę? grzebie w szafie? Wiecie, że mamy XXI wiek i wynaleźli coś takiego jak zabezpieczenia na szafki? :o

Taaaaaa, wyobraź sobie, że wiemy:) Moje dzieci akurat bez problemu te blokady w mig rozpracowały:)

Ja mam dwu latka ktory ze mna wszedzie przebywa nawet nie moge sie w spokoju zalatwic. Przyzwyczailam sie juz do tego a dewastant z niego niesamowity.sprzatam z nim on mi pomaga po swojemu, jak gotuje to daje mu miski i lyzki i on tez gotuje, kapie sie z samego rana jak on jeszcze spi i wiele by pisac. Trzeba obrac sobie taktyke oczywiscie zdemoluje cos codziennie i nerwy mi psuje ale coz trzeba to jakos przetrwac :)

A co za problem make i kasze przestawic gdzies a na poczatek postawic rzeczy ktore dziecko moze brac? Ja w kuchni jeszcze blokad nie mam,bo akurat szuflad nie da rady otworzyc,szafke otwiera ale na poczatku ma plastikowe miski, pojemniki,sprzety bezpieczne i lekkie. Ma frajde,ze moze sobie wyciagac a jak niebkrzycze,ze nie wolno to i wiekszego zainteresowania nje wzbudza. U siebie tez swoja szafke otwiera i wyrzuca ubranka. A co mi to przeszkadza? Mam kazje potem poskladac:P wiec ma porzadek w szafie. W pokoju akurta mamy systemy bez klamek i raczke,uchwytow. Tak wiec szuflady w zyciu nie otworzy,szafke moze jak kiedys rozpracuje jak to dziala,ale blokada czeka na zalozenie w razie czego. Tez sie wspina,wiec to po czym mogl usunelam z jego zasiegu. Na rogi nalozylam zabezpieczenia,krzesla ustawilam tak by sie nie przewrocil. W roznych miejscach mieszkania ma swoje zabawki wiec jak sie znudzi w.jednym koacie to idzie w drugi. Na lodowce na dole od groma.roznych magnesow i zabawek na magnesy,wiec tez ma.zajecie. z szafek pod oknem wyciaga sobie jakies buteleczki, puszki,nie krzycze nie wolno,tylko postawilam takie zeby sobie krzywdy nie zrobil. Pewnie,ze mi kiedys dorwal sie do kosza i zaczal jesc obierki z marchwii:P i to w czasie kiedy ja bylam obok. No ale byl szybszy ode mnie. Teraz wstawiamy pranie i zaraz pewnie odkurzymy bo juz sie troche nanioslo z wozkiem piachu. Dla niego bedzie frajda a ja bede miala robote odwalona. Dla niego odkurzanie to zabawa.nie spinam sie,ze czegosnie zrobie np.dzis. nc nie ucieknie. Jak dzis czegos nie zrobie to jutro. Albo maz zrobi jak przyjdzie z pracy:P