Chcemy "Modę na sukces" także w wakacje

Od wielu miesięcy TVP traktuje "Modę na sukces" po macoszemu, wrzucając ją byle gdzie do ramówki i co chwilę zmieniając porę i częstotliwość emisji. Obecnie jest to 14:25 i tylko 4 razy w tygodniu. We wrześniu minie 20 lat odkąd TVP zaczęła emitować MnS, tymczasem prośby lojalnych, wieloletnich widzów są dosłownie olewane. Pomimo ponad 3 letniego opóźnienia względem USA, TVP planuje ponownie przerwać emisję latem... Wszyscy wiemy, że przy powolnej fabule "Mody..." wyjazd na dwutygodniowy urlop nie spowoduje, że stracimy wątek. Internauci aktywnie "walczą" z TVP. Polecam fan-page na Facebooku: MODA NA SUKCES - POLSKA STRONA FANÓW. Sporo ciekawych informacji z planu, wydarzenia z odcinków obecnie emitowanych w USA. Kilka odcinków przetłumaczono na język polski (w tym odcinek z nowym Ridge'm). Piszcie na adres widzowie.tvp1 [małpa] tvp.pl aby ta przywróciła emisję na godzinę 16:00 i żeby serial leciał także latem - tymbardziej, że nic innego nie ma wtedy w TV, a odcinków w zapasie jest prawie 800.

spadufa z tym serialem

MODA NA SUKCES NA WAKACJACH I KONIEC KROPKA

Odcinek z nowym Ridge'm z napisami po polsku (emisja w USA: 13.02.2013; emisja w Polsce: za około 3 lata przy dobrych wiatrach) http://www.dailymotion.com/video/x18qhpl_nowy-ridge-moda-na-sukces-odc-6720-polskie-napisy_shortfilms

co sie wam w tym praniu mozgu podoba? ogladalnosc 1.8 mln (???) Czy osoby z wyksztalceniem to ogladaja? ,,Jeśli by jednostkowo wziąć pod uwagę jakąś intrygę, no to ona się powtarza, tak, bo ludzie się zdradzają, żenią, umierają i popadają w złe towarzystwo, ale w takim nasileniu jak w Modzie na sukces to, to się nigdzie nie dzieje. Ten cytat jasno pokazuje, że nie same pomysły scenarzystów wydają się mało prawdopodobne w tym wypadku, lecz ich częsta powtarzalność, ich nagromadzenie i „nasilenie” decyduje o odrealnieniu. Podobny sąd znajdziemy w innej wypowiedzi respondenta: Na pewno niemożliwe jest to, z jaką oni prędkością, ilością, gotowością i ochotą zmieniają partnerów i w jakich konfiguracjach ‒ to jest w ogóle zupełnie… zupełnie nieprawdopodobne. To znaczy, jeżeli by to się wydarzyło raz, to jak najbardziej, wszystko prawdopodobne, ale jeżeli to się dzieje z taką właśnie częstotliwością i z jakimś takim pomysłem, że nic się nie liczy, dzieci się nie liczą, dom się nie liczy, pieniądze się nie liczą, tylko liczy się nie wiadomo co, tak naprawdę – piąty raz do tego samego faceta wracać, to, to się robi już nieprawdopodobne. Podobnie jak we wcześniejszej wypowiedzi, nie sam pomysł wydaje się być nierealny, lecz jego „częstotliwość” nawracania w fabule. Nasilenie takich samych rozwiązań ukazuje, że za tym, co widzimy na ekranie stoi scenarzysta, który stworzył fabularną fikcję, na dodatek nieprzystającą do rzeczywistości. Przytoczony cytat pokazuje jeszcze coś innego – rolę braku prawdopodobieństwa psychologicznego, które stanowiło dla mnie drugi podpunkt w ramach analizowania fabularnego odrealnienia. Widzowie zwracają uwagę, że nie dość, że pomysły zbyt często się powtarzają, to również motywy działań bohaterów są do nich nieadekwatne. Taką postawę odbiorcy można nazwać „anty-realizmem emocjonalnym”. Oglądający nie może zgodzić się na to, że podobne zachowania mogą mieć miejsce wśród prawdziwych ludzi w ich prawdziwym życiu: Tam [w Modzie na sukces – przyp. M. P.] to widać, że to jest wszystko fikcja, że w rzeczywistości to się tak chyba nie dzieje, że jedna osoba ma dzieci z ojcem, a później z synem i oczywiście obydwoma jeszcze jakby mogła, ej, i jeszcze w ogóle ten trzeci temat, że i córce męża odbiła, no to, to, to, mi się wydaje, że w naszych realiach to się nie dzieje. Nawet i w amerykańskich to jest chyba nierealne, żeby tak to wszystko wyglądało. Cytat ten pokazuje, że respondent nie uważa zachowań bohaterów ani za prawdopodobne psychologicznie, ani „życiowo”, co zostało podkreślone przez przyrównanie tego, co na ekranie do „naszych realiów” jak i do „amerykańskich”. Brak kontaktu z rzeczywistością, z prawdziwym – w rozumieniu widzów – życiem to kolejny czynnik odrealnienia fabuły. Poza przytoczonym powyżej cytatem wypowiedzią ilustrującą odczucie owego braku jest również podobna wypowiedź innego z rozmówców: Jeśli jest jedna, druga, której mężem był brat i drugi brat, no to gdzie tu prawdziwe życie?

Niech na mijsce tego serialu wstaiwą "na dobre i na zle",albo klan

Dlaczego wychodzimy z założenia, że serial ten ma pokazywać wydarzenia o dużej pozie prawdopodobieństwa? Urok B&B tkwi właśnie w tych absurdalnych wątkach - powroty "zmarłych", słynne romanse Brooke, szybko rosnące dzieci, "catfight-y",