Dlaczego zwracacie sie do Boga w obliczu śmierci, choroby.

Ostatnio ciągle natykam się na znane osoby lub wpisy anonimowych osób raczej mało religijnych żeby nie powiedzieć wcale, które w obliczu, choroby, nieszczęścia, czy nawet śmierci nagle zwracają się ku bogu. Spowodują z aborcji ( po co przecież to tylko zlepek komórek?) modlą o zdrowie czy zdrowe dziecko, które zagrożone jest wadą genetyczną. I niestety większość tych, którzy wyśmiewają tutaj nie kościół ale Boga, jęczą o aborcji jako dobrodziejstwo w obliczu podobnych okoliczności zapewne nie dość że będzie na kolanach jęczeć i prosić to jeszcze poleci wyspowiadać się z aborcji. I teraz pytanie. Czy takie osoby wmawiają sobie, że to co zrobiły nie było wcale złe np aborcja i nas próbują tutaj do tego tak bardzo desperacko przekonać czy po prostu w obliczu strachu wynikającego z problemów myślą sobie: A co mi szkodzi, a nuż mi to coś pomoże"

zazwyczaj ludzie wierzący w obliczu śmierci są bardziej pogodni i spokojni

Ostatnio ciągle natykam się na znane osoby lub wpisy anonimowych osób raczej mało religijnych żeby nie powiedzieć wcale, które w obliczu, choroby, nieszczęścia, czy nawet śmierci nagle zwracają się ku bogu.Spowiadają z aborcji ( po co? Przecież to tylko zlepek komórek?) modlą o zdrowie czy zdrowe dziecko, które zagrożone jest wadą genetyczną. I niestety większość tych, którzy wyśmiewają tutaj nie kościół ale Boga, jęczą o aborcji jako dobrodziejstwie, w obliczu podobnych okoliczności zapewne nie dość że będą na kolanach jęczeć i prosić to jeszcze polecą wyspowiadać się z aborcji. I teraz pytanie. Czy takie osoby wmawiają sobie, że to co zrobiły nie było wcale złe np aborcja i nas próbują tutaj do tego tak bardzo desperacko przekonać czy po prostu w obliczu strachu wynikającego z problemów myślą sobie: A co mi szkodzi, a nuż mi to coś pomoże" Tak jest lepiej. Kafe znowu ma problemy?

To się nazywa hipokryzja,.Najpierw przykazania maja gdzieś ,zyją jak chcą a potem w obliczu tragedii nagle oświecenie że jest ten do którego mozna sie zwrócic o pomoc .Jesli tej pomocy nie otrzyma to od razu wieeeeelkie larum,jaki ten Bog niedobry :-( Człowiek naprawdę wierzący przyjmuje przykazania za wskazówkę ,za drogowskaz i ta drogą zmierza ku wieczności .Boga traktuje jak dobrego ojca ,który wie co dla dziecka bedzie najlepsze .

wiadomo że to hipokryzja,dobrze to opisałaś.Najciekawsze zaś w tym, wszystkim jest to że takie osoby pół życia zajmuja się udowadnianiem innym(wierzącym konkretnie) jakimi to oni sa hipokrytami ;) a potem bęc i zonk :)